Τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός Schengen επειδή αδυνατεί να διασφαλίσει τα πλέον θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των παράτυπα εισερχομένων αλλοδαπών, τη στιγμή που οι καταδικαστικές αποφάσεις από διεθνή και ευρωπαϊκά δικαιοδοτικά όργανα σε βάρος της χώρας πληθαίνουν, τη στιγμή που το κράτος αδυνατεί πλήρως να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια που του έχουν διατεθεί για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, τελικά δεν μας κάνει εντύπωση που ο κ. Παπουτσής επιδίδεται σε ένα κρεσέντο φοβικού, ξενοφοβικού και ρατσιστικού λόγου, βάσει του οποίου στην Ελλάδα των μνημονίων για όλα τα δεινά δήθεν φταίνε οι μετανάστες που απειλούν την κοινωνική συνοχή, ως μόνη δε αποτελεσματική προστασία απέναντί τους προκρίνεται η ανέγερση του φράχτη.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πολλάκις εκφράσει την ανησυχία της για την κλιμακούμενη αύξηση κρουσμάτων ρατσιστικού λόγου από στελέχη της Κυβέρνησης, τα οποία όχι μόνο παρέχουν ένα ασφαλές καταφύγιο στην ακροδεξιά ρητορεία, αλλά, πολύ περισσότερο, την παράγουν και τη νομιμοποιούν, δηλητηριάζοντας με τον πιο επικίνδυνο τρόπο τον κοινωνικό ιστό.
Την ίδια στιγμή οι τελευταίες δηλώσεις του κ. Παπουτσή, στοχεύοντας στο θυμικό των «φοβισμένων» Ελλήνων πολιτών, αποδεικνύουν ότι μόνο αυτός ο τρόπος έχει απομείνει στον κ. Υπουργό προκειμένου να συγκαλύψει και να απεμπολήσει τη συζήτηση από το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο δεν είναι άλλο από την πλήρη αδυναμία διαχείρισης του μεταναστευτικού, με αποτέλεσμα η παραπάνω συμπεριφορά να μην μπορεί να ερμηνευθεί παρά ως τραγική προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών του.
Υπενθυμίζουμε στον κ. Υπουργό ότι η Ε.Ε. διά στόματος της αρμόδιας επιτρόπου της κυρίας Cecilia Malmström απέρριψε το αίτημα για χρηματοδότηση της κατασκευής του φράχτη, που θα κοστίσει περί τα 5.000.000 ευρώ, με την αιτιολογία ότι δεν θα συμβάλει στην καταπολέμηση του προβλήματος, διότι κάτι τέτοιο απαιτεί σημαντικές θεσμικές παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις που τόσο το Υπουργείο του οποίου προΐσταται ο κ. Παπουτσής όσο και συνολικά η Κυβέρνηση έχει αποτύχει να υλοποιήσει.
Υπενθυμίζουμε επίσης στον κ. Παπουτσή ότι η κοινωνική συνοχή δεν απειλείται από «το βάρος» των 47.000 μεταναστών «οι οποίοι είχαν κάνει αίτηση για άσυλο». Διότι οι τελευταίοι δεν θα «περιφέρονταν ασκόπως» εντός της ελληνικής επικράτειας, όπως επιλέγει να το θέτει, εάν ο ίδιος ή οι προκάτοχοί του είχαν προχωρήσει εγκαίρως στην εξέταση των αιτημάτων τους με βάση τις νόμιμες διαδικασίες. Εκτός κι αν οι σχετικές διαδικασίες έχουν ολοκληρωθεί και τους έχει πράγματι χορηγήσει πολιτικό άσυλο, οπότε μιλάμε για 47.000 αναγνωρισμένους πρόσφυγες κι όχι μετανάστες, αφού προέρχονται από χώρες που δικαιούνται άσυλο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του.
Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν η Πολιτεία, αντί να κατασκευάζει φράχτες και εσωτερικούς εχθρούς σε εποχή κρίσης, να κάνει μία ύστατη προσπάθεια ευθυγράμμισής της με βασικούς κανόνες προστασίας θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Το
διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής
Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
10/2/2012
