Καταγγελίες
για καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων
στα όρια με την Τουρκία
Πουλιόπουλος
Γιώργος
 |
| Σκάφος του Λιμενικού μεταφέρει στην Ιεράπετρα αλλοδαπούς που επέβαιναν σε τουριστικό πλοιάριο την Τρίτη 9 Ιουλίου 2013 (ΑΠΕ-ΜΠΕ) |
Aκρως
ανησυχητική για την εικόνα που
διαμορφώνεται από ανθρωπιστικής άποψης
στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα Ελλάδας
- Τουρκίας είναι η έκθεση της Διεθνούς
Αμνηστίας με τίτλο «Σύνορα της Ευρώπης:
Καταπατήσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
στα Σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία»,
τα συμπεράσματα της οποίας ανακοινώθηκαν
σε συνέντευξη Τύπου σήμερα, Τρίτη.
Πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν
να φτάσουν στην ΕΕ μέσω της Ελλάδας, τις
περσότερες φορές προερχόμενοι από χώρες
σε εμπόλεμη κατάσταση όπως το Αφγανιστάν
και η Συρία, επιστρέφονται παράνομα
στην Τουρκία από έλληνες ακτοφύλακες
και συνοριοφύλακες.
«Στις
συνεντεύξεις που πήραμε από 30 μετανάστες
και πρόσφυγες κατεγράφησαν 39 περιπτώσεις,
στις οποίες ανακόπηκε η πορεία τους να
διασχίσουν το Αιγαίο και να φτάσουν σε
κάποιο ελληνικό νησί ή να περάσουν τον
Εβρο» σχολίασε
η κυρία Jezerca
Tigani,
αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος
της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη
και την Κεντρική Ασία.
Σύμφωνα
με τα διεθνώς ισχύοντα, «επαναπροώθηση»
(refoulement) είναι η βίαιη επιστροφή ενός
ατόμου σε μια χώρα όπου θα διέτρεχε
κίνδυνο να υποστεί σοβαρές παραβιάσεις
ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Απαγορεύεται
από το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο
να επιστρέφονται πρόσφυγες και αιτούντες
άσυλο στη χώρα από την οποία διέφυγαν
ή να απωθούνται όταν φτάνουν στα σύνορα.
Τα κράτη έχουν υποχρέωση να αναγνωρίζουν,
μέσα από δίκαιες και αποτελεσματικές
διαδικασίες, εκείνους που διατρέχουν
κίνδυνο.
«Δυστυχώς
στην Ελλάδα καταγράφονται ακόμα και
περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι οδηγήθηκαν
στα τουρκικά χωρικά ύδατα, ενώ από τη
βάρκα τους αφαιρέθηκε η μηχανή και
προκλήθηκαν βλάβες από τους
λιμενικούς» σχολίασε
η κυρία Tigani.
«Η Ελλάδα
ισχυρίζεται ότι προστατεύει τα σύνορά
της, όμως στην πραγματικότητα σπρώχνει
ανθρώπους που έχουν ανάγκη διεθνούς
προστασίας πίσω στην Τουρκία, και
αποτέλεσμα αυτού είναι να βρίσκονται
ξανά στο στόμα του λύκου, δηλαδή σε
πατρίδες όπου πιθανόν να διώκονται ή
να κινδυνεύουν για πολιτικούς ή άλλους
λόγους» παρατήρησε
η κυρία Tigani.
Ακόμα κι
αν καταφέρουν να εισέλθουν στη χώρα μας
όμως κινδυνεύουν να βρεθούν κρατούμενοι
σε κάθε άλλο παρά κατάλληλες συνθήκες. «Πολλά
από τα κέντρα κράτησης που επισκεφτήκαμε
στον Έβρο δεν διαθέτουν καν χώρο
προαυλισμού. Οι άνθρωποι είναι στοιβαγμένοι
πολλές φορές μένουν εκεί για μήνες σε
χώρους που δεν υπάρχει δυνατότητα
προαυλισμού» είπε
η Λία
Γώγου,
ερευνήτρια Διεθνούς Αμνηστίας για την
Ελλάδα και την Κύπρο, ανάμεσα σε εκείνους
που διεξήγαγαν τη συγκεκριμένη έρευνα
τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. «Εμείς
καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να λάβει
υπόψη τις καταγγελίες και να τιμωρήσει
τους ενόχους για αυτές τις συμπεριφορές
που εκθέτουν τη χώρα και τον ευρωπαϊκό
πολιτισμό γενικότερα».
ΤΟ ΒΗΜΑ
9
Ιουλίου 2013
