Search...

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

ΤΑ ΝΗΣΙΑ «ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ» ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΡΑΧΤΗ

Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ιδρύματος στη Σόφια, για την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, με συμμετοχή κι από τη Λέσβο

Ηλίας Μαραβάς


Η έλλειψη συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και προώθησης εφαρμόσιμων λύσεων στο εξωτερικό από την Ελλάδα, αναδεικνύονται για μία ακόμα φορά με τη στάση της ομόρου Βουλγαρίας, η οποία συντονισμένα σφραγίζει τα σύνορά της, οδηγώντας το μεγαλύτερο όγκο της μεταναστευτικής ροής προς τα νησιά του Αιγαίου.
Εμπνευστής της πολιτικής του «φράχτη» είναι φυσικά η Ελλάδα, χωρίς όμως να έχει φροντίσει την προώθηση του ζητήματος στην Ε.Ε. και χωρίς να έχει εξασφαλίσει διμερείς συνεργασίες με γειτονικά κράτη.
Δυστυχώς οι φράχτες σε Έβρο και Βουλγαρία έχουν ως αποτέλεσμα να εκτονώνεται στο Αιγαίο ο μεγαλύτερος όγκος της μεταναστευτικής ροής στην ανατολική Μεσόγειο. Πνιγμοί και κέντρα κράτησης ασφυκτικά γεμάτα είναι οι εικόνες που ολοκληρώνουν το φαύλο κύκλο στον οποίο έχουν εγκλωβιστεί τα νησιά του Αιγαίου.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ο Μιχάλης Μπάκας, ο οποίος συμμετείχε σε συνέδριο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ιδρύματος στη Σόφια της Βουλγαρίας, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Μιλήσαμε μαζί του για το θέμα και οι απόψεις του είναι πραγματικά ενδιαφέρουσες όσο και αποκαλυπτικές του προβλήματος.
Κύριε Μπάκα, πείτε μας, τι είδους συνάντηση ήταν αυτή όπου συμμετείχατε;
«Επρόκειτο για ένα σεμινάριο των Ευρωπαίων Πράσινων με θέμα τη μετανάστευση και την πολιτική ασύλου στην Ε.Ε.. Στη συνάντηση συμμετείχαν ενεργοί πολίτες, ακτιβιστές, από πολλές χώρες τής Ε.Ε. με εμπειρία στο ζήτημα και σκοπός της συνάντησης ήταν η ανταλλαγή εμπειριών, η ενημέρωση από ειδικούς για το θέμα, αλλά και η κατάθεση προτάσεων προς το ευρωπαϊκό πράσινο κόμμα και το ευρωκοινοβούλιο. Στη συνάντηση συμμετείχε και η Jean Lambert, πράσινη ευρωβουλευτής από τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε και ένα ανοικτό κέντρο φιλοξενίας στη Σόφια, όπου στεγάζονται περίπου 600, Σύριοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους, πρόσφυγες».

Πώς έχει η κατάσταση αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη και πώς επηρεάζονται τα νησιά μας από αυτή;

«Το μεταναστευτικό κύμα ουσιαστικά αντιμετωπίζεται από τις χώρες του Νότου. Η Ιταλία και η Μάλτα δέχεται καραβιές προσφύγων από τις χώρες της βόρειας Αφρικής, ενώ εξ αιτίας του πολέμου στη Συρία, χιλιάδες προσφύγων προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Το τοίχος του Έβρου στην ελληνική πλευρά, αλλά και το τοίχος 12 χλμ. που κατασκεύασαν οι Βούλγαροι το 2013 στα σύνορά τους με την Τουρκία, “σπρώχνουν” τους πρόσφυγες στα νησιά μας, μέσα από επικίνδυνα κανάλια δουλεμπορίου, αλλά και με την απειλή ναυαγίων στο Αιγαίο με δεκάδες θύματα. Περίπου 3.000 μετανάστες υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο το 2014. Η Βουλγαρία έχει κερδίσει την προσοχή της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης (και τα ανάλογα κονδύλια)· υπολογίζεται ότι για το πρώτο οκτάμηνο του 2014 στη Λέσβο και μόνο κατέφθασαν περισσότεροι πρόσφυγες απ’ ό,τι σε όλη τη Βουλγαρία. Παράλληλα, η Βουλγαρία ετοιμάζει ένα νέο τοίχος μήκους 30 χλμ., που θα ωθήσει ακόμα περισσότερο τα μεταναστευτικά ρεύματα προς τα νησιά μας!»

Για την πίεση στα νησιά
Πώς βλέπουν οι Ευρωπαίοι την πίεση που δέχονται τα νησιά μας;

«Κατά τη συνάντηση είχα την ευκαιρία να τους παρουσιάσω την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη Λέσβο, από την εποχή της Παγανής μέχρι την έκρηξη ανθρωπιάς των Μυτιληνιών, όπως εκφράστηκε με τη λειτουργία τού ΠΙΚΠΑ και την οργάνωση του “Χωριού του Όλοι Μαζί”, αλλά και τις πρόσφατες εξελίξεις με το Κέντρο Κράτησης στη Μόρια και τις εικόνες ντροπής από το λιμάνι της Μυτιλήνης. Οι συμμετέχοντες εντυπωσιάστηκαν που στα σύνορα της Ευρώπης, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι πολίτες της Λέσβου μένουν μακριά από ρατσιστικές συμπεριφορές που εκφράζονται πλέον πανευρωπαϊκά και η Λέσβος αποτελεί παράδειγμα πρότυπης κοινωνίας ενεργούς αλληλεγγύης προς το συνάνθρωπο».

Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι οι πολίτες της Λέσβου έκαναν τη διαφορά;

«Έχοντας παρακολουθήσει ως ενεργός πολίτης από κοντά όλα αυτά τα χρόνια το ζήτημα, πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε τρία - τέσσερα στοιχεία. Πρώτο και σημαντικότερο, το γεγονός ότι όλοι οι Μυτιληνιοί με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο έχουν νιώσει την προσφυγιά στην οικογένειά τους μέσα από τις διηγήσεις των γιαγιάδων και παππούδων μας που βίωσαν το διωγμό τού ’22.
Δεύτερο στοιχείο αποτελεί η μακρά δημοκρατική παράδοση του νησιού. Τρίτο, το γεγονός ότι η κοινωνία αντέδρασε άμεσα στην εμφάνιση οποιουδήποτε περιστατικού ρατσιστικής βίας στο νησί και τέταρτο ότι βρέθηκε στη Λέσβο μία κρίσιμη μάζα πολιτών που οργανώθηκαν με δικά τους μέσα, για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες στο ΠΙΚΠΑ χωρίς καμμία κρατική βοήθεια και χωρίς κανένα κονδύλι, με μόνη δύναμη την πίστη και τη διάθεση προσφοράς σε συνανθρώπους μας κυνηγημένους από τον πόλεμο».

Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα;

«Το ζήτημα δεν πρόκειται να λυθεί αύριο. Όσο υπάρχουν πόλεμοι, όσο υπάρχουν χώρες που οι πολίτες τους πεινάνε, οι άνθρωποι θα μεταναστεύουν. Πρέπει λοιπόν η ευρωπαϊκή πολιτική να δει τα αίτια της μετανάστευσης και να προωθήσει πολιτικές για την επίλυση των προβλημάτων αυτών των χωρών που οι πολίτες τους ωθούνται στη μετανάστευση.
Ως Ευρωπαίοι Πράσινοι, αγωνιζόμαστε για την εξασφάλιση ασφαλών διόδων μετακίνησης των προσφύγων. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν ενάμισι εκατομμύριο Σύριοι πρόσφυγες στην Τουρκία και από ένα εκατομμύριο σε Ιορδανία και Λίβανο. Και συζητάμε ότι ως Ευρώπη δεν μπορούμε να διαχειριστούμε 30 χιλ. Σύριους που θα έρθουν στην Ελλάδα το 2014. Πρέπει να ενεργοποιηθούν τα ευρωπαϊκά αντανακλαστικά αλληλεγγύης.

Κατάργηση της «Δουβλίνο ΙΙ»

»Απαιτείται η άμεση παροχή ευρωπαϊκής ασφάλειας και ασύλου στους πρόσφυγες που έρχονται, έτσι ώστε να μπορέσουν να μεταφερθούν στις χώρες του Βορρά, εκεί όπου θα μπορέσουν να δουλέψουν και να ζήσουν ένα καλύτερο “αύριο”.
Η ανάγκη κατάργησης της Συνθήκης “Δουβλίνο ΙΙ” αποτελεί πολιτική προτεραιότητα του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος και χρειαζόμαστε πραγματικά κέντρα πρώτης υποδοχής μεταναστών και κέντρα φιλοξενίας όπου θα παρέχεται μέριμνα για τους ανθρώπους και κάθε δυνατή βοήθεια, ακολουθώντας το παράδειγμα της λειτουργίας τού ΠΙΚΠΑ στη Μυτιλήνη τα τελευταία δυο χρόνια».

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014