ΕΥΡΩΠΗ-ΦΡΟΥΡΙΟ: ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ ΠΟΣΑ ΣΕ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Πηγή: Kaamil Ahmed & Lorenzo Tondo – the Guardian

Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης

Από στρατιωτικού επιπέδου drones μέχρι συστήματα αισθητήρων και πειραματική τεχνολογία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της έχουν ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ την τελευταία δεκαετία σε τεχνολογίες που εντοπίζουν και κρατούν μακριά τους πρόσφυγες στα σύνορά της.

Τα σύνορα της Πολωνίας με τη Λευκορωσία είναι η πιο πρόσφατη πρώτη γραμμή για αυτήν την τεχνολογία, με τη χώρα να εγκρίνει τον προηγούμενο μήνα ένα τείχος 350 εκατ. Ευρώ με ανεπτυγμένες κάμερες και ανιχνευτές κίνησης.

Ο Guardian χαρτογράφησε τα αποτελέσματα της επένδυσης της ΕΕ: ένα ψηφιακό τείχος στην άγρια θάλασσα, σύνορα σε δάση και βουνά, και μια τεχνολογική «παιδική χαρά» για εταιρείες που προσπαθούν να βρουν νέες χρήσεις για τα στρατιωτικά και τεχνολογικά προϊόντα τους.

Η ΕΕ είναι στο επίκεντρο της προώθησης της χρήσης τεχνολογίας στα σύνορά της, είτε αυτή έχει αγοραστεί από τη συνοριακή της δύναμη, τη Frontex, είτε έχει χρηματοδοτηθεί για τα κράτη-μέλη μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων, όπως το ταμείο εσωτερικής ασφάλειας ή το Horizon 2020, ένα πρότζεκτ για την ανάπτυξη καινοτομίας.

Το 2018, η EE προέβλεψε πως η Ευρωπαϊκή αγορά ασφαλείας θα αναπτυσσόταν φτάνοντας τα 128 δισ. Ευρώ μέχρι το 2020. Οι δικαιούχοι αυτής της ανάπτυξης είναι οι οπλικές και τεχνολογικές εταιρείες που φλέρταραν έντονα την ΕΕ, προκαλώντας ανησυχίες σε ακτιβιστές και Ευρωβουλευτές.

«Ουσιαστικά, τίποτα από αυτά δεν σταματά τους ανθρώπους από το να περνούν [ΣτΜ: τα σύνορα]· το να έχεις drones ή ελικόπτερα δεν σταματά τους ανθρώπους από το να περνούν, απλά τους βλέπεις να παίρνουν πιο επικίνδυνους δρόμους», λέει ο Τζακ Σάποχ, πρώην μέλος του Border Violence Monitoring Network. «Αυτή είναι μια πολύ παλιά ιστορία, όσο αυξάνεται η ασφάλεια σε ένα τμήμα των συνόρων, η κινητικότητα συνεχίζεται σε ένα άλλο τμήμα».

Η Πέτρα Μόλναρ, που διευθύνει το παρατηρητήριο μετανάστευσης και τεχνολογίας στο Refugee Law Lab, λέει πως η εξάρτηση της ΕΕ από αυτές τις εταιρείες για να αναπτύξουν «τρελές ιδέες» σε τεχνολογία προς χρήση στα σύνορά της είναι ανάρμοστη.

«Βασίζονται στον ιδιωτικό τομέα για να δημιουργήσει αυτά τα παιχνίδια για λογαριασμό τους. Αλλά υπάρχει πολύ λίγος έλεγχος», λέει. «Για εμένα, το αληθινά λυπηρό είναι πως είναι σχεδόν τελειωμένη υπόθεση, όλα αυτά τα χρήματα να ξοδεύονται για στρατόπεδα, εγκλεισμούς, παρακολούθηση, drones».

Αεροπορική παρακολούθηση

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που επιχειρούν να μπουν στην ΕΕ από τη στεριά ή τη θάλασσα, παρακολουθούνται από αέρος. Συνοριοφύλακες χρησιμοποιούν drones και ελικόπτερα στα Βαλκάνια, ενώ η Ελλάδα έχει αερόπλοια στα σύνορά της με την Τουρκία. Το πιο ακριβό εργαλείο είναι το μακράς πτήσης drone «Heron» που λειτουργεί στη Μεσόγειο.

Η Frontex σύναψε συμβόλαιο αξίας 100 εκατ. Ευρώ πέρσι για τα drones Heron και Hermes, που φτιάχνονται από δύο ισραηλινές εταιρείες — αμφότερα έχουν χρησιμοποιηθεί από τον Ισραηλινό στρατό στη Λωρίδα της Γάζας. Τα drones έχουν δυνατότητα πτήσης για πάνω από 30 ώρες σε ύψος 10.000 μέτρων και στέλνουν εικόνες σε σχεδόν πραγματικό χρόνο στα κεντρικά της Frontex στη Βαρσοβία.

Οι αποστολές ξεκινούν συνήθως από τη Μάλτα και επικεντρώνονται στη ζώνη έρευνας και διάσωσης της Λιβύης — όπου η Λιβυκή ακτοφυλακή εφαρμόζει τα λεγόμενα «pull back» όταν ενημερώνεται από τις δυνάμεις της ΕΕ για βάρκες που επιχειρούν να περάσουν τη Μεσόγειο.

Η Γερμανίδα ευρωβουλέυτρια Εζλέμ Ντεμιρέλ κάνει εκστρατεία κατά της χρήσης drones από την ΕΕ και των δεσμών της με τις εταιρείες όπλων — η μετανάστευση, λέει, έχει μετατραπεί σε ζήτημα ασφαλείας.

«Οι βιομηχανίες όπλων λένε: “Αυτό είναι ένα πρόβλημα ασφαλείας, οπότε αγοράστε τα όπλα μου, αγοράστε τα drones μου, αγοράστε τα συστήματα παρακολούθησης που προσφέρω”», λέει η Ντεμιρέλ.

«Η ΕΕ μιλά συνέχεια για αξίες όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, [το να μιλάς] ενάντια στις παραβιάσεις αλλά (…) εβδομάδα με την εβδομάδα βλέπουμε περισσότερους ανθρώπους να πεθαίνουν και πρέπει να αναρωτηθούμε αν η ΕΕ παραβιάζει τις αξίες της», λέει.

Αισθητήρες και κάμερες

Τα ιπτάμενα μέσα της ΕΕ συνοδεύονται στο έδαφος από αισθητήρες και ειδικές κάμερες που χρησιμοποιούν οι συνοριακές αρχές σε όλη την Ευρώπη για να εντοπίσουν κινητικότητα και να βρουν ανθρώπους που κρύβονται. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται κινούμενα ραντάρ και θερμικές κάμερες τοποθετημένες σε οχήματα, όπως και ανιχνευτές καρδιακών παλμών και οθόνες CO2 που χρησιμοποιούνται για να ανιχνεύσουν ίχνη ανθρώπων που κρύβονται σε οχήματα.

Η Ελλάδα χρησιμοποιεί θερμικές κάμερες και αισθητήρες στα χερσαία σύνορά της με την Τουρκία, παρακολουθώντας τις εικόνες από κέντρα επιχειρήσεων όπως αυτό στη Νέα Βύσσα, κοντά στο σημείο όπου συναντώνται τα σύνορα Ελλάδας, Τουρκίας και Βουλγαρίας. Στην ίδια περιοχή, τον Ιούνιο, η Ελλάδα ανέπτυξε ένα ηχητικό κανόνι τοποθετημένο σε όχημα, το οποίο εκτοξεύει «εκκωφαντικές» εκρήξεις ήχου που φτάνουν τα 162 ντεσιμπέλ για να αναγκάσει τους ανθρώπους να γυρίσουν πίσω.

Η Πολωνία ελπίζει να μιμηθεί την Ελλάδα στην αντιμετώπιση της κρίσης στα σύνορά της με τη Λευκορωσία. Τον Οκτώβριο, το κοινοβούλιό της ενέκρινε τείχος αξίας 350 εκατ. Ευρώ που θα εκτείνεται στα μισά αυτών των συνόρων και θα φτάνει σε ύψος τα 5,5 μέτρα, εξοπλισμένο με ανιχνευτές κίνησης και θερμικές κάμερες.

Δωμάτιο ελέγχου με 11 οθόνες και 30 κάμερες για την παρακολούθηση στον ποταμό Έβρο στη Νέα Βύσσα, Ελλάδα. Φωτογραφία: Μπάιρον Σμιθ/Getty Images

Κέντρα παρακολούθησης

Τον Σεπτέμβριο, η Ελλάδα άνοιξε ένα στρατόπεδο προσφύγων στο νησί της Σάμου που έχει χαρακτηριστεί φυλακή. Η αξίας 38 εκατ. Ευρώ εγκατάσταση για 3.000 αιτούντες άσυλο διαθέτει στρατιωτικού τύπου περίφραξη και κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης για την ανίχνευση των κινήσεων των ανθρώπων. Η είσοδος ελέγχεται με δακτυλικά αποτυπώματα, τουρνικέ και ακτίνες Χ. Μια ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας και 50 ένστολοι επιτηρούν το στρατόπεδο. Είναι το πρώτο από τα συνολικά πέντε που έχει σχεδιάσει η Ελλάδα· άλλα δύο άνοιξαν τον Νοέμβριο

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα άνοιξε ένα νέο κέντρο παρακολούθησης στη Σάμο, που έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει εικόνες από τα 35 στρατόπεδα προσφύγων της χώρας μέσω ενός τείχους οθονών. Η Ελλάδα λέει πως το «έξυπνο» λογισμικό βοηθά στην ειδοποίηση των στρατοπέδων για έκτακτες ανάγκες.

Τεχνητή νοημοσύνη

Η ΕΕ ξόδεψε 4,5 εκατ. Ευρώ στην τριετή δοκιμή ανιχνευτών ψεύδους που τροφοδοτούνται από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα, την Ουγγαρία και τη Λετονία. Ένα μηχάνημα σαρώνει τις εκφράσεις προσώπου προσφύγων και μεταναστών καθώς αυτοί απαντούν σε ερωτήματα που τους θέτει, αποφασίζει αν λένε ψέματα και προωθεί τις πληροφορίες σε έναν συνοριοφύλακα.

Η τελευταία δοκιμή τελείωσε στα τέλη του 2019 και χαιρετίστηκε ως επιτυχημένη από την ΕΕ, όμως ακαδημαϊκοί την έχουν αποκαλέσει «ψευδοεπιστήμη», ισχυριζόμενοι πως οι «μικρο-εκφράσεις» που το λογισμικό αναλύει δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κρίνουν με αξιοπιστία αν κάποιος ψεύδεται. Το λογισμικό είναι αντικείμενο δικαστικής υπόθεσης την οποία κατέθεσε ο ευρωβουλευτής Πάτρικ Μπρέγιερ στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, ισχυριζόμενος ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερος δημόσιος έλεγχος σε τέτοιου είδους τεχνολογία. Η απόφαση αναμένεται στις 15 Δεκεμβρίου.

7/12/2021

https://info-war.gr/eyropi-froyrio-adianoita-posa-se-amfi/

[EN] FORTRESS EUROPE: THE MILLIONS SPENT ON MILITARY-GRADE TECH TO DETER REFUGEES

by Kaamil Ahmed and Lorenzo Tondo

We map out the rising number of high-tech surveillance and deterrent systems facing asylum seekers along EU borders

from military-grade drones to sensor systems and experimental technology, the EU and its members have spent hundreds of millions of euros over the past decade on technologies to track down and keep at bay the refugees on its borders.

Poland’s border with Belarus is becoming the latest frontline for this technology, with the country approving last month a €350m (£300m) wall with advanced cameras and motion sensors.

The Guardian has mapped out the result of the EU’s investment: a digital wall on the harsh sea, forest and mountain frontiers, and a technological playground for military and tech companies repurposing products for new markets.

The EU is central to the push towards using technology on its borders, whether it has been bought by the EU’s border force, Frontex, or financed for member states through EU sources, such as its internal security fund or Horizon 2020, a project to drive innovation.

In 2018, the EU predicted that the European security market would grow to €128bn (£108bn) by 2020. Beneficiaries are arms and tech companies who heavily courted the EU, raising the concerns of campaigners and MEPs

“In effect, none of this stops people from crossing; having drones or helicopters doesn’t stop people from crossing, you just see people taking more risky ways,” says Jack Sapoch, formerly with Border Violence Monitoring Network. “This is a history that’s so long, as security increases on one section of the border, movement continues in another section.”

Petra Molnar, who runs the migration and technology monitor at Refugee Law Lab, says the EU’s reliance on these companies to develop “hare-brained ideas” into tech for use on its borders is inappropriate.

“They rely on the private sector to create these toys for them. But there’s very little regulation,” she says. “Some sort of tech bro is having a field day with this.”

“For me, what’s really sad is that it’s almost a done deal that all this money is being spent on camps, enclosures, surveillance, drones.”

Air Surveillance

Refugees and migrants trying to enter the EU by land or sea are watched from the air. Border officers use drones and helicopters in the Balkans, while Greece has airships on its border with Turkey. The most expensive tool is the long-endurance Heron drone operating over the Mediterranean.

Frontex awarded a €100m (£91m) contract last year for the Heron and Hermes drones made by two Israeli arms companies, both of which had been used by the Israeli military in the Gaza Strip. Capable of flying for more than 30 hours and at heights of 10,000 metres (30,000 feet), the drones beam almost real-time feeds back to Frontex’s HQ in Warsaw.

Missions mostly start from Malta, focusing on the Libyan search and rescue zone – where the Libyan coastguard will perform “pull backs” when informed by EU forces of boats trying to cross the Mediterranean.

German MEP Özlem Demirel is campaigning against the EU’s use of drones and links to arms companies, which she says has turned migration into a security issue.

“The arms industries are saying: ‘This is a security problem, so buy my weapons, buy my drones, buy my surveillance system,’” says Demirel.

“The EU is always talking about values like human rights, [speaking out] against violations but … week-by-week we see more people dying and we have to question if the EU is breaking its values,” she says.

Sensors and cameras

EU air assets are accompanied on the ground by sensors and specialised cameras that border authorities throughout Europe use to spot movement and find people in hiding. They include mobile radars and thermal cameras mounted on vehicles, as well as heartbeat detectors and CO2 monitors used to detect signs of people concealed inside vehicles.

Greece deploys thermal cameras and sensors along its land border with Turkey, monitoring the feeds from operations centres, such as in Nea Vyssa, near the meeting of the Greek, Turkish and Bulgarian borders. Along the same stretch, in June, Greece deployed a vehicle-mounted sound cannon that blasts “deafening” bursts of up to 162 decibels to force people to turn back.

Poland is hoping to emulate Greece in response to the crisis on its border with Belarus. In October, its parliament approved a €350m wall that will stretch along half the border and reach up to 5.5 metres (18 feet), equipped with motion detectors and thermal cameras.

A control room with 11 monitors and 30 cameras for surveillance along the Evros River in Nea Vyssa, Greece. Photograph: Byron Smith/Getty Images

Surveillance centres

In September, Greece opened a refugee camp on the island of Samos that has been described as prison-like. The €38m (£32m) facility for 3,000 asylum seekers has military-grade fencing and CCTV to track people’s movements. Access is controlled by fingerprint, turnstiles and X-rays. A private security company and 50 uniformed officers monitor the camp. It is the first of five that Greece has planned; two more opened in November.

At the same time, Greece opened a new surveillance centre on Samos, capable of viewing video feeds from the country’s 35 refugee camps from a wall of monitors. Greece says the “smart” software helps to alert camps of emergencies.

Artificial intelligence

The EU spent €4.5m (£3.8m) on a three-year trial of artificial intelligence-powered lie detectors in Greece, Hungary and Latvia. A machine scans refugees and migrants’ facial expressions as they answer questions it poses, deciding whether they have lied and passing the information on to a border officer.

The last trial finished in late 2019 and was hailed as a success by the EU but academics have called it pseudoscience, arguing that the “micro-expressions” the software analyses cannot be reliably used to judge whether someone is lying. The software is the subject of a court case taken by MEP Patrick Breyer to the European court of justice in Luxembourg, arguing that there should be more public scrutiny of such technology. A decision is expected on 15 December.

6/12/2021

https://www.theguardian.com/global-development/2021/dec/06/fortress-europe-the-millions-spent-on-military-grade-tech-to-deter-refugees

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ – «Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» – ΑΠΟΦΑΣΗ-ΚΟΛΑΦΟΣ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει μάλιστα και πως οι πρόσφυγες που επιστρέφουν στην Ελλάδα κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Για παραβίαση της Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ από την Ελλάδα κάνει λόγο δημοσίευμα της Spiegel, καταδικάζοντας τον τρόπο μεταχείρισης των προσφύγων στη χώρα.

Το δημοσίευμα έρχεται έπειτα από απόφαση του Διοικητικού Εφετείου της Βρέμης, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα δεν ανήκει στις χώρες όπου διασφαλίζονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων.

Ως εκ τούτου, ένας πρόσφυγας μπορεί, υπό ορισμένες συνθήκες, να υποβάλει δεύτερη αίτηση ασύλου στη Γερμανία, ακόμη κι αν η Ελλάδα του είχε υποσχεθεί προηγουμένως προστασία.

Η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει μάλιστα και πως οι πρόσφυγες που επιστρέφουν στην Ελλάδα κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Ως παράδειγμα τίθεται η περίπτωση ενός Σύρου πρόσφυγα στον οποίο οι ελληνικές αρχές χορήγησαν άσυλο το 2018. Το 2019 όμως μετέβη στη Γερμανία όπου κατέθεσε νέα αίτηση ασύλου, η οποία ωστόσο απορρίφθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων με την αιτιολογία ότι σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες μόνο μια χώρα μπορεί να χορηγήσει άσυλο. Πρωτοδίκως το διοικητικό δικαστήριο Βρέμης επικύρωσε την αιτιολογία της γερμανικής μεταναστευτικής αρχής.

Το διοικητικό εφετείο ωστόσο είχε διαφορετική άποψη, σημειώνοντας ότι επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Σύρος δεν θα είχε για μεγάλο χρονικό διάστημα στέγη, δεν θα μπορούσε να εργάζεται για τα προς το ζην και δεν θα είχε πρόσβαση στο κράτος πρόνοιας. Για το λόγο αυτό η αρμόδια αρχή μετανάστευσης οφείλει να εξετάσει την αίτηση ασύλου, καταλήγει η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων δεν έχει δικαίωμα έφεσης. Μπορεί ωστόσο προσφύγει στο Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο.

Πληθαίνουν οι καταγγελίες για pushbacks

Οι Αρχές ωστόσο φαίνεται να κάνουν τα τη ζωή δύσκολη όχι μόνο σε όσους βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, αλλά και εκείνων που επιχειρούν να πατήσουν στο έδαφός της.

Οι καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων από τις ελληνικές Αρχές βλέπουν συνεχώς το φως της δημοσιότητας.

Η κυβέρνηση αρνείται συνεχώς τις καταγγελίες απαντώντας πως αποτελούν τουρκική προπαγάνδα.

Μάρτυρας σε ένα από τα πιο πρόσφατα περιστατικά βρέθηκε ένας διερμηνέας της Frontex που βρισκόταν σε αποστολή στον Εβρο. Ο ίδιος κατήγγειλε πως οι ελληνικές Αρχές τον έστειλαν στην Τουρκία αφού πρώτα τον χτύπησαν άγρια και του πήραν χρήματα, έγγραφα και κινητό.

• Διαβάστε επίσης: Διερμηνέας καταγγέλλει επαναπροώθηση από τις ελληνικές αρχές – Έρευνα από τον Συνήγορο του Πολίτη

Σύμφωνα με επίσημη καταγγελία του ίδιου που αποκάλυψαν χθες οι «Νew York Times», ο διερμηνέας προσπάθησε να εξηγήσει στους αστυνομικούς ποιος είναι και πού εργάζεται, αλλά αυτοί έβαλαν τα γέλια και συνέχισαν να τον χτυπούν.

Ο διερμηνέας, μέλος ομάδας εμπειρογνωμόνων που εργάζονται σε αποστολές της Ευρωπαϊκής Συνοροφυλακής και Ακτοφυλακής, κατάφερε να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη, να καταφύγει στο ιταλικό προξενείο και να επιστρέψει στην Ιταλία, αποφασισμένος να ζητήσει την τιμωρία των ενόχων.

Φρικιαστικές μαρτυρίες

Τον Οκτώβριο, το Δίκτυο Παρακολούθησης της Βίας στα Σύνορα (BVMN) συγκέντρωσε 36 μαρτυρίες επαναπροωθήσεων που σχετίζονταν με 986 άτομα εν κινήσει στα Βαλκάνια.

Αυτή η έκθεση φιλοξενεί μαρτυρίες από πρώτο χέρι από μια σειρά χωρών της περιοχής με σκοπό να έρθει στο φως ο τρόπος με τον οποίο τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτηδεύονται σε συστημική βία εναντίον ανθρώπων που περνούν τα σύνορα.

Σχετικά με περιστατικά που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα, η έκθεση αναφέρεται σε υποθέσεις νεκρών και αγνοουμένων στον Έβρο, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ελλάδα από την Τουρκία.

• Διαβάστε επίσης: Έκθεση-καταπέλτης για τις επαναπροωθήσεις από τις ελληνικές Αρχές – Τάφος προσφύγων ο Έβρος

Η μια ήταν η υπόθεση ενός φορτηγού- πλοίου κοντά στην Κω, που μετέφερε 400 πρόσφυγες και η δεύτερη πρόκειται για μια επαναπροώθηση, που σύμφωνα με το BVMN, καταγράφηκε ανοιχτά της Ικαρίας.

«Και οι δύο περιπτώσεις ενισχύουν το κλίμα συνεχούς βίας κατά των ανθρώπων που πλέουν στο Αιγαίο» αναφέρει η έκθεση.

Πάνω από 50.000 απελάσεις σε ένα χρόνο

Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών, η Ελλάδα απέλασε παράνομα 58.283 μετανάστες στην Τουρκία τους 12 μήνες πριν από την 1η Νοεμβρίου 2018, κάτι που η Ελλάδα αρνείται.

Το Δίκτυο Παρακολούθησης Συνοριακής Βίας κατέγραψε 89 περιστατικά απώθησης το 2020 που επηρέασαν 4.500 άτομα στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία. Το 52% αυτών των ομάδων περιελάμβανε ανηλίκους.

Στο 89% αυτών των περιστατικών, οι μετανάστες υποβλήθηκαν σε «δυσανάλογη και υπερβολική χρήση βίας», συμπεριλαμβανομένων ξυλοδαρμών (ορισμένα με μεταλλικές ράβδους, ρόπαλα και βαριές μπότες) ενώ κάποιους τους άφησαν να βυθιστούν. 

Ορισμένοι μετανάστες υπέστησαν σοβαρό τραυματισμό, όπως απώλεια των αισθήσεων ή σπασμένα κόκαλα.

Από το 2020 κάποιοι μετανάστες συνελήφθησαν μακριά από τα σύνορα σε μέρη όπως η Θεσσαλονίκη, οδηγήθηκαν στα σύνορα του Έβρου και επαναπροωθήθηκαν, σύμφωνα με καταγγελίες. 

Η Mare Liberum μέτρησε 321 απωθήσεις στο Αιγαίο το 2020. Η ομάδα υπολογίζει ότι 4.700 άνθρωποι έχουν εγκαταλειφθεί σε σωσίβιες λέμβους από το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα στο Αιγαίο από τον Μάρτιο του 2020.

Η Mare Liberum υποστηρίζει επίσης ότι υπήρξαν τουλάχιστον 17 περιπτώσεις το 2021 όπου η Ελληνική Ακτοφυλακή έριξε ανθρώπους στη θάλασσα, χωρίς βάρκα ή σωσίβιο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον τρεις άνθρωποι.

3/12/2021

https://www.in.gr/2021/12/03/greece/prosfygiko-ellada-paraviazei-tin-xarta-themeliodon-dikaiomaton-apofasi-kolafos-apo-germaniko-dikastirio/