Search...

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023

[EN] GREECE: CONFLICTING MESSAGING BY GOVERNMENT AS EVROS BORDER IS FURTHER FORTIFIED AND PUSHBACKS CONTINUE, SYRIAN REFUGEES INCREASINGLY UNSAFE IN TURKIYE DEEMED SAFE BY GREECE


Greek ministers are at one and the same time boasting over “dramatic” reduction of arrivals and urging assistance and solidarity from EU as member states of first reception cannot be left alone with “burden”. The fortification of the Evros region continues amid more reports of pushbacks. Syrian refugees facing an increasingly hostile environment and potential deportation in Turkiye – deemed safe third country by Greece.

The messaging from the Greek government on arrivals seems somewhat incoherent. According to Minister of Migration and Asylum, Notis Mitarachi the number of migrants arriving has dropped “dramatically” over the past two years and the number of asylum seekers residing in the country has also fallen. “After the explosion in the period 2015-2019, in 2021 we had the lowest flows of the decade, 8,745, and steadily low in 2022 too”. “The result is that instead of 92,000 asylum seekers living in 121 facilities, we have today 14,000 in 33 facilities,” the minister said, noting that in 2015 arrivals in Greece accounted for 75 per cent of the total number of irregular arrivals in the European Union, while in 2022 that figure stood at just per cent. Nonetheless Greek Minister for Civil Protection, Takis Theodorikakos urged EU support to control the number of people arriving in Greece. Speaking before ambassadors from other EU member states and Switzerland and the UK, Theodorikakos stated: “The task (of protecting the border) needs the support … of European public opinion, the European Union itself and its constituent members individually”. The minister further pointed out: “It is our steadfast position that member states of first reception cannot be (the migrants’) only European destinations. There must be solidarity among member-states and a fair sharing of duties…close coordination is a must”.

Regardless of the different interpretations of the reality, the Greek response to the alleged threat at the Evros border with Türkiye is rather concrete and manifest. The steel wall on the Evros, currently extending more than 27 kilometers, is being expanded adding a 35-kilometer stretch with the aim to cover most of the 192-kilometer border with Türkiye. Greece recently announced the deployment of 400 Frontex officers in Evros in 2023 adding to the 1,800 border guards already serving in the region. “Without the presence of these modern European border guards -who operate effectively as a deterrent – millions of migrants waiting to enter Europe would have moved to the border,” said Theodorikakos. Most notably the minister confirmed that Greek authorities have “prevented” 260,000 “illegal” migrants from entering the country and that Greek border guards prevent 300-400 people from entering on a daily basis. The minister, representing a government widely denounced for denying and deflecting mounting reports of systematic pushbacks, did not offer any details on how this “prevention” was conducted.

However, despite the ongoing crackdown on NGOs and independent media and limitations on access to monitor violations, reports of pushbacks continue to emerge. According to Aegean Boat Report: “Only 18 per cent of people who started their trip towards the Greek Aegean islands in 2022 managed to arrive and were given the opportunity to apply for asylum”. The organisation notes: “This means 82 per cent ended up back in Turkey, due to pushbacks (41 per cent), engine problems, or being stopped by the Turkish coast guard (TCG) (41 per cent). Out of a total of 21,152 people who actually managed to arrive on the Greek islands: “9.656 (46 per cent) were forcibly removed by Greek authorities and left helplessly drifting in 575 life rafts in the Aegean Sea”. The fear of pushbacks for people arriving via the Aegean Sea is well-founded as a recent forensic reconstruction released by Legal Centre Lesvos, illustrates. The video documentation of an incident during a storm off Crete in October 2020 demonstrates how the Hellenic Coast Guard, instead of rescuing the approximately 200 people who were in distress at sea: “violently attacked, detained, and ultimately abandoned them at sea in a massive coordinated and illegal pushback operation”. According to the organisation that filed a case against Greece before ECtHR on behalf of 11 Syrian survivors “to date, the Greek authorities have denied that the pushback took place”.  The danger of the route was further illustrated when the body of an unknown person was recovered in late January on the coast of Kythira. The deceased is believed to be a victim of a shipwreck on 5 October last year leaving 11 people missing.

Based on information from the Greek government, data from UNHCR and updates from the Aegean Boat Report, Koraki estimates “that around 70,000 people arrived in Greece in 2022, yet just 16,683 were registered as new arrivals”. Koraki notes that because of the lack of reliable figures: “we cannot be clear how many people have actually entered Greece ‘by land’ (across the Evros river, in fact), only to be pushed back”. However, systematic pushbacks and non-response to distress alerts in the Evros region,despite interventions by the European Court of Human Rights (ECtHR), continue, including recent examples documented by the NGO hotline Alarm Phone, journalists and mediaOn 24 January, the National Commission for Human Rights (NCHR), which is the National Institution for Human Rights in Greece and the independent advisory body of the State on issues of promotion and protection of human rights presented the Mechanism for Recording Incidents of Informal Forced Returns and its first Interim Report. Refugee Support Aegean (RSA) welcomed the initiative, stating: “It is an important day regarding the systematic recording of illegal informal forced returns from Greece to third countries, at a time when the defenders of the rights of refugees are receiving repeated blows”. The organisation further called the at least 50 incidents of informal forced returns documented in the interim report “shocking”. According to researcher, Eva K: “24 out of 50 incidents concerned Evros. She noted: “Don’t know to what extent this can be seen as representative, but if so …most incidents happen at the border most difficult to monitor”.

As Greek authorities announced on 1 December 2020, Turkiye remains on the list of “safe” third countries for applicants of international protection from main countries of origin including Syria. However, the situation for Syrian refugees in Turkiye has dramatically worsened over the past months due to the risk of deportation, as well as arrest, detention and ill-treatment by authorities, and a raise in hate crimesAccording to Al Monitor: “Turkey’s bid to reconcile with the Syrian government has left many Syrian refugees in the country on tenterhooks as Ankara faces pressure to cut a deal with Damascus on the return of the Syrians amid rising anti-refugee sentiment in a critical election year”. Media reports how the Turkish far-right sells bus tickets’ to deport Syrian refugees in a new campaign with the Victory Party promising “donations will be spent on deporting Syrians, asking for names of people its supporters want out of the country”. Carnegie Middle East Center describes a “refugee fatigue” in the country, stating: “Most political parties—in the governing coalition and opposition alike—want to send refugees back to Syria, where there is no internationally-approved agreement toward ending the civil war. Nor has there been normalization between Syria and Turkey. This represents a toxic political cocktail for the refugees”. According to the UN Refugee Agency (UNHCR), there were 3,535,898 registered Syrian refugees in Turkey as of December 31, 2022.

For further information:


This article appeared in the ECRE Weekly Bulletin. You can subscribe to the Weekly Bulletin here.



27/1/2023

ΟΔΥΝΗ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΞΕΦΥΛΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΑ «ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΩΝ»




ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ


Περιστατικά φρίκης από την εφαρμογή εγκληματικών αντιπροσφυγικών πολιτικών με την ανοχή, αν όχι με τη συγκάλυψη, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δημοσιοποιεί σήμερα η Ευρωομάδα της Αριστεράς ● Ταυτόχρονη παρουσίαση στην «Εφ.Συν.» για την Ελλάδα και σε άλλα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ► Η βία, τα βασανιστήρια και ο εξευτελισμός όχι μόνο αυξάνονται εκθετικά αλλά επίσης κανονικοποιούνται ● Απειλές και επιθέσεις από κρατικές αρχές προς οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες ● Η αποχώρηση διεθνών οργανισμών από τις περιοχές των συνόρων εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού το 2020 οδήγησε στην αποθράσυνση των κρατικών μηχανισμών καταστολής, που άρχισαν να δρουν ανεξέλεγκτα.

Ενα σκοτεινό πανόραμα ανατριχιαστικών πράξεων βίας και στυγνών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από κρατικές αρχές στα σύνορα της Ε.Ε. δημοσιοποιεί σήμερα η Ευρωομάδα της Αριστεράς, αναδεικνύοντας τον ολισθηρό κατήφορο που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια τα ευρωπαϊκά κράτη στη λειτουργία του κράτους δικαίου και την εφαρμογή εγκληματικών αντιπροσφυγικών πολιτικών με την ανοχή, αν όχι με τη συγκάλυψη, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η «Μαύρη Βίβλος» δημοσιοποιείται ταυτόχρονα σε πολλά διεθνή ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων The Guardian, Le Monde, Balkan Insight, N1, La Repubblica.


3.173 μαύρες σελίδες με 1.635 αναλυτικές μαρτυρίες για επιχειρήσεις επαναπροώθησης 24.990 ανθρώπων από 15 κράτη τα τελευταία 6 χρόνια


Η «Μαύρη Βίβλος των Επαναπροωθήσεων», καρπός μεθοδικής δουλειάς περισσότερων από 15 οργανώσεων, μελών και συνεργατών του Border Violence Monitoring Network (BVMN - Δίκτυο Επιτήρησης της Συνοριακής Βίας), για λογαριασμό της Ευρωομάδας της Αριστεράς που χρηματοδότησε την έκδοση, αποτελείται από τέσσερις ογκώδεις τόμους, συνολικής έκτασης 3.173 σελίδων. Περιλαμβάνει 1.635 αναλυτικές μαρτυρίες για επιχειρήσεις επαναπροώθησης 24.990 ανθρώπων από 15 κράτη (Αλβανία, Αυστρία, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ελλάδα, Κόσοβο, Κροατία, Μαυροβούνιο, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία) τα τελευταία έξι χρόνια. Πρόκειται για επαυξημένη και επικαιροποιημένη έκδοση της δίτομης «Μαύρης Βίβλου των Επαναπροωθήσεων» που παρουσιάστηκε τον Δεκέμβρη του 2020, σχεδόν διπλάσια σε όγκο και στοιχεία σήμερα.

Στη φετινή έκδοση οι μαρτυρίες και ο αριθμός των επαναπροωθημένων αυξάνονται χρονιά με τη χρονιά, ξεκινώντας από 116 μαρτυρίες και 1.248 θύματα το 2017 και σημειώνοντας απότομη άνοδο το 2021 με 440 μαρτυρίες και 11.001 θύματα. Ο κατάλογος αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου και είναι κάθε άλλο παρά εξαντλητικός.

Οι άνθρωποι αυτοί στην πλειονότητά τους ζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη ή θέλησαν να ζητήσουν, αλλά στερήθηκαν το δικαίωμα να υποβάλουν επίσημο αίτημα ή να εξεταστεί το αίτημά τους με τον πιο βίαιο τρόπο. Ο κατάλογος των μαρτυριών για την κρατική βία και αυθαιρεσία περιλαμβάνει στις περισσότερες περιπτώσεις ξυλοκόπημα ή γροθιές και κλοτσιές, κλοπή των προσωπικών αντικειμένων τους από αστυνομικούς και λιμενικούς, καταστροφή εγγράφων και προσωπικών αντικειμένων και σε αρκετές περιπτώσεις απειλή με όπλο, ενώ δεν λείπουν πρακτικές που παραπέμπουν σε βασανιστήρια, όπως η βύθιση σε νερό.


Παραβιάσεις

«Ο απόλυτος αριθμός των περιστατικών φρίκης δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τη συστηματική φύση των επαναπροωθήσεων στα ευρωπαϊκά σύνορα. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. […] Η βία, τα βασανιστήρια και ο εξευτελισμός όχι μόνο αυξάνονται εκθετικά αλλά επίσης κανονικοποιούνται. Ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναζητά μια συμφωνία για το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο με κάθε κόστος, συμπεριλαμβανομένου του να κάνει ότι δεν βλέπει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων, αποτυγχάνει να εκπληρώσει το καθήκον της ως φύλακα των συνθηκών. Τα συσσωρευόμενα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχει η νομική βάση για την Επιτροπή να ξεκινήσει διαδικασία επί παραβάσει», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ευρωομάδα της Αριστεράς.

Οι συντάκτριες της έκθεσης σημειώνουν ότι η αποχώρηση διεθνών οργανισμών από τις περιοχές των συνόρων εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού το 2020 οδήγησε στην αποθράσυνση των κρατικών μηχανισμών καταστολής, που άρχισαν να δρουν ανεξέλεγκτα. «Γνωρίζοντας αυτή την έλλειψη αυτοπτών μαρτύρων, οι συνοροφύλακες […] άρχισαν να εφαρμόζουν φρικιαστικές “μεθόδους αποτροπής”: αυτές περιλαμβάνουν ακραία και παρατεταμένα χτυπήματα, ξύρισμα κεφαλής, αναγκαστικό γδύσιμο, σεξουαλικές επιθέσεις, επιθέσεις σκύλων, μη συναινετικές ιατρικές αγωγές και επιθέσεις με όπλα που προκαλούν ηλεκτροσόκ», αναφέρουν.


Κρατικές επιθέσεις

Παράλληλα με την αύξηση βίαιων μεθόδων που ισοδυναμούν με βασανιστήρια, στις οποίες, σύμφωνα με την έκθεση, πρωταγωνιστούν η Ελλάδα και η Κροατία, το BVNM καταγράφει απειλές και επιθέσεις από κρατικές αρχές προς οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες. Η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κροατία αναφέρονται ως οι χώρες που εφάρμοσαν τις πιο σκληρές επιθέσεις σε οργανώσεις που κατέφυγαν εκ μέρους των προσφύγων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ζητώντας ασφαλιστικά μέτρα για πρόσφυγες που κινδύνευαν σε περιοχές των συνόρων, όπως έγινε με δεκάδες περιπτώσεις προσφύγων που παρέμειναν εγκλωβισμένοι και αβοήθητοι σε νησίδες του Εβρου την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2022.

H έκθεση αναφέρεται σε επιθέσεις «όχι μόνο εναντίον των ακτιβιστών μας αλλά επίσης και συγγενών τους, που ανάγκασαν μέλη και συνεργάτες του BVNM να αναστείλουν τη λειτουργία τους, όπως συνέβη με την οργάνωση Josoor, και οδήγησαν πολλούς ανθρώπους του προσωπικού μας σε θέσεις-κλειδιά να αποχωρήσουν από τη χώρα στην οποία κατοικούσαν». Οι πρακτικές αυτές εμπόδισαν το έργο της καταγραφής και αναφοράς περιστατικών και ανάγκασαν ορισμένα από τα πιο εκτεθειμένα μέλη του δικτύου να αποσυρθούν από το προσκήνιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τέσσερις από τις οργανώσεις του Δικτύου που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα έχουν δεχτεί από την αστυνομία κατηγορίες αμφιλεγόμενες ή και εμφανώς ανυπόστατες για διευκόλυνση εισόδου μεταναστών και κατηγορίες που σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια. Αυτές παραμένουν στο συρτάρι των εισαγγελικών αρχών χωρίς να έχει ασκηθεί δίωξη, οδηγώντας ωστόσο τις οργανώσεις σε ομηρία χρόνων. Μία από τις οργανώσεις που στοχοποιήθηκαν από τις ελληνικές αρχές, η Josoor, ανακοίνωσε πριν από μερικούς μήνες ότι κλείνει, ενώ άλλες οργανώσεις που συνεργάστηκαν στην εκπόνηση της «Μαύρης Βίβλου» δεν αναφέρονται ονομαστικά για τον φόβο εκδικητικών ενεργειών εκ μέρους των κρατικών αρχών.

«Είναι ακριβώς αυτές οι προσπάθειες να μας κάνουν να σιωπήσουμε που δυναμώνουν τη θέλησή μας να μιλήσουμε δυνατότερα. Γι’ αυτόν τον λόγο νιώθουμε υπερήφανοι που παρουσιάζουμε τη νέα, επαυξημένη έκδοση της “Μαύρης Βίβλου” στο Ευρωκοινοβούλιο, έναν θεσμό που έχει τη δύναμη να πιέσει στην κατεύθυνση της πραγματικής αλλαγής», σημειώνει η Μιλένα Ζάγιοβιτς, υπεύθυνη συνηγορίας του Δικτύου και μία από τις συντάκτριες της έκθεσης.


Η Ελλάδα πρωτοστατεί

Η Ελλάδα έχει την τιμητική της στον κατάλογο κρατικής φρίκης της «Μαύρης Βίβλου», με μαρτυρίες επαναπροώθησης που εκτείνονται σε περίπου 500 σελίδες. Οι 168 μαρτυρίες αφορούν επαναπροωθήσεις που έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια (76 το 2021 και 92 το 2022) και περιλαμβάνουν 11.183 θύματα (6.521 το 2021 και 4.662 το 2022).

«Τους έκαψαν επίσης τα σακίδια, τα τηλέφωνά τους, τα λεφτά, τα πάντα», αναφέρει χαρακτηριστικά 26χρονος Αφγανός, θύμα επαναπροώθησης συνολικά 12 ανθρώπων από το Σουφλί του Εβρου στις 6 Οκτωβρίου 2020 με δράστες 5-7 αστυνομικούς και άλλους δύο ένστολους, πιθανόν στρατιωτικούς. «Επρεπε να πιουν νερό από τις τουαλέτες του κρατητηρίου» αναφέρει γυναίκα πρόσφυγας που κρατήθηκε για δύο μερόνυχτα μαζί με περίπου 50 άτομα, πριν επαναπροωθηθούν βίαια την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου του 2020. «Με χειροπέδες στα χέρια, μας πέταξαν στα νερά του Εβρου», αναφέρει πρόσφυγας που είχε ζητήσει άσυλο στην Αθήνα και ταξίδεψε στην Αλεξανδρούπολη όσο περίμενε να εξεταστεί, από όπου επαναπροωθήθηκε βίαια μαζί με άλλους 80-90 πρόσφυγες στις 21 Ιουνίου 2020.

Αλλες μαρτυρίες αφορούν βίαιες επαναπροωθήσεις ανθρώπων που είχαν αναγνωριστεί πρόσφυγες στη Γερμανία, προσφύγων μέσα από κρατικές δομές φιλοξενίας και από περιοχές απομακρυσμένες από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπως η Θεσσαλονίκη και η Ηγουμενίτσα.

Η έκθεση σημειώνει ότι παραμένει άγνωστος ο συνολικός αριθμός των νεκρών στη θάλασσα ως αποτέλεσμα των επαναπροωθήσεων. Αναφέρει τον θάνατο τριών ανθρώπων από πνιγμό κατά τη διάρκεια επαναπροώθησης στις 15 Σεπτεμβρίου 2021, που τους έριξε στη θάλασσα το Ελληνικό Λιμενικό. Καταγράφει επίσης 38 επιβεβαιωμένους θανάτους και 35-61 αγνοούμενους από οκτώ ναυάγια σε ελληνικά ύδατα το 2021, όπως και τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας για 25 νεκρούς και αγνοούμενους στη θαλάσσια διαδρομή της Ανατολικής Μεσογείου το πρώτο μισό του 2022. Το δεύτερο μισό του έτους σημαδεύτηκε εξίσου από ναυάγια και νεκρούς, ιδίως τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο όπου σημειώθηκαν τουλάχιστον 8 ναυάγια, 35 επιβεβαιωμένοι νεκροί από πνιγμό και ανυπολόγιστος αριθμός αγνοούμενων.

«Ωστόσο, οι πρακτικές δυσκολίες να αποκτηθούν δεδομένα υποδεικνύουν ότι ο αριθμός θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος», σημειώνει η έκθεση. Και υπογραμμίζει ότι θα μπορούσε να έχουν αποφευχθεί οι απώλειες ζωών, αν η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε απαγορεύσει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης σε οργανώσεις που δρουν σε όλες τις περιοχές επιχειρησιακής δράσης του Λιμενικού.

Κορνίλια Ερνστ*
 Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίζει να αδρανεί

«Η νέα έκδοση της “Μαύρης Βίβλου” δείχνει ξεκάθαρα τη βία που εξακολουθούν να υφίστανται καθημερινά οι γυναίκες, οι άνδρες και τα παιδιά που μετακινούνται στα εξωτερικά και εσωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξακολουθεί να αδρανεί, χωρίς να κινεί διαδικασίες επί παραβάσει κατά των κρατών-μελών που επαναπροωθούν ανθρώπους και τους αρνούνται το δικαίωμα στο άσυλο.

Η Frontex εξακολουθεί να επιχειρεί στην Ελλάδα, αν και δεν αποτελεί μυστικό η συμμετοχή της σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. [...] Αυτή η νέα έκδοση στοχεύει να καταστήσει την Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις υπόλογες για τα βασανιστήρια, την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και τις παραβιάσεις του δικαιώματος στη ζωή που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι που αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη. Ως μέλη του Ευρωκοινοβουλίου οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους ακτιβιστές και τις οργανώσεις που καταγράφουν τη βία στα σύνορα, που συλλέγουν μαρτυρίες και στοιχεία για τα σημεία όπου συμβαίνει η βία, με μεγάλο κίνδυνο να ποινικοποιηθούν από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε αυτό το βιβλίο. Πολλοί έχουν υποστεί επιθέσεις επειδή ύψωσαν τη φωνή τους κατά της βίας και των επαναπροωθήσεων που ασκούν οι δυνάμεις ασφαλείας και θα θέλαμε να τους εκφράσουμε την ισχυρή υποστήριξή μας».

*Ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος της Αριστεράς Die Linke



Αρβανίτης*
Παγίδες θανάτου τα εξωτερικά σύνορα

Η 2η έκδοση της «Μαύρης Βίβλου» αναδεικνύει τον «ελέφαντα στο δωμάτιο» της Ε.Ε. Πλήθος καταγγελιών αποκαλύπτει το σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης των συνόρων, εξωτερικών και μεταξύ κρατών-μελών. Η ανυπαρξία νόμιμων οδών για πρόσφυγες/μετανάστες, συνέπεια της ανομολόγητης υιοθέτησης του δόγματος «Ευρώπη-φρούριο», μετατρέπει τα εξωτερικά σύνορα σε παγίδες θανάτου και τα κράτη πρώτης υποδοχής σε οιονεί φυλακές-αποθήκες προσφύγων/μεταναστών.

Η απουσία πειστικών απαντήσεων σε βαρύτατες καταγγελίες ή η επιβεβαίωσή τους απλώνουν βαριά σκιά στην Ευρώπη των αξιών, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του ανθρωπισμού, την Ευρώπη που ομνύει στο Διεθνές Δίκαιο.

Επιλεκτικές ευαισθησίες με κριτήριο το «πολιτικό» χρώμα μιας κυβέρνησης και το πόσο «φιλική» είναι στην ηγεσία της Ε.Ε., ανοχή σε κάποιους και αυστηρότητα σε άλλους, δεν είναι μια πραγματικότητα αποδεκτή.

Η συμπερίληψη στοιχείων για τη γενικότερη κατάσταση του κράτους δικαίου στη χώρα μας, στοιχείων κάθε άλλο παρά κολακευτικών, δίνει την πραγματική διάσταση του προβλήματος: τυχόν παράνομες πρακτικές στα σύνορα δεν είναι μόνο ζήτημα ηθικό, αλλά αγγίζουν τον πυρήνα και τραυματίζουν βάναυσα το κράτος δικαίου.Κι αυτό καμιά κυβέρνηση και καμία ευρωπαϊκή ηγεσία δεν μπορεί να το ανέχεται, να το κανονικοποιεί, να το αποδέχεται σιωπηρά.

*Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ (ΑΠ)ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

 


Η τραγωδία της Ευρώπης των ανθρωπιστικών αξιών, των δικαιωμάτων και των βαρύγδουπων διακηρύξεων γράφεται στις πάνω από 3.000 σελίδες του συγκλονιστικού ντοκουμέντου που συντάχθηκε από τις οργανώσεις του Δικτύου Επιτήρησης της Συνοριακής Βίας και δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες, από την ευρωπαϊκή ομάδα της Αριστεράς.

«Μαύρη Βίβλος των επαναπροωθήσεων» είναι ο τίτλος του ντοκουμέντου που παρουσιάζει η «Εφ.Συν.» και καταγράφει την οδύσσεια σχεδόν 25.000 προσφύγων και μεταναστών που τα τελευταία χρόνια γνώρισαν το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρώπης στη βία των επαναπροωθήσεων, των συλλήψεων, του εξευτελισμού, των διώξεων και των βασανιστηρίων που υπέστησαν στα λεγόμενα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.

Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στα 15 κράτη-μέλη της Ε.Ε. που αναδεικνύονται θλιβεροί πρωταγωνιστές στην καταστρατήγηση του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου στα σύνορα της Ένωσης με τρίτες χώρες. Εκεί όπου συνθλίβονται οι ελπίδες και οι αυταπάτες των ανυποψίαστων προσφύγων και μεταναστών, ότι περνώντας την «κόκκινη» γραμμή, σε θάλασσα ή στεριά, περνούν σε μια φιλόξενη αγκαλιά ελευθερίας και ανθρωπιάς.

Όμως, όλο και πιο συχνά τα τελευταία τρία χρόνια, τα ευρωπαϊκά σύνορα της ελπίδας αποδεικνύονται σύνορα απανθρωπιάς, οδύνης και θανάτου. Η συνενοχή των κρατικών αρχών στις επιχειρήσεις επαναπροώθησης των μεταναστών, που αποτελεί κραυγαλέα παραβίαση του διεθνούς δικαίου, έχει τεκμηριωθεί με χιλιάδες μαρτυρίες, εκατοντάδες δικαστικές προσφυγές. Αλλά και με την ασφυκτική επιτήρηση της Frontex, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας των συνόρων, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη συνέργειά της σε παράνομες επαναπροωθήσεις.

Η «Μαύρη Βίβλος» των επαναπροωθήσεων προσφύγων και μεταναστών είναι μια βαθιά και βάναυση προσβολή των αξιών που διακηρύσσει η Ε.Ε. Και από την άποψη αυτή, το αίτημα που προβάλλουν οι ευρωβουλευτές της Αριστεράς να κινηθεί διαδικασία επί παραβάσει του δικαίου της Ε.Ε. εις βάρος των κρατών που πρωτοστατούν σε αυτή την παράνομη πρακτική είναι απόλυτα δίκαιο. Όσο κι αν προσβάλλει τα τάχα πατριωτικά αισθήματα κάποιων.

Στη χώρα που οφείλει τη σύγχρονη υπόστασή της στην αιματηρή προσφυγιά του 1922, έναν αιώνα πίσω, στην Ελλάδα των ξεριζωμένων Ποντίων, Μικρασιατών, Αρμενίων και των επόμενων προσφυγικών και μεταναστευτικών κυμάτων, οι υστερικές κραυγές περί «λαθρομεταναστών» μόνο και μόνο για να συσπειρωθούν εκλογικά τα «ορφανά» του νεοναζισμού και της Χρυσής Αυγής, μόνο ως ιστορική ύβρις ακούγεται.


8/12/2022

https://www.efsyn.gr/politiki/i-apopsi-tis-efsyn/370117_ta-synora-tis-apanthropias

[EN] BLACK BOOK OF PUSHBACKS 2022









Over 3,000 pages with testimonies impacting more than 25,000 people on the move.

All of them experienced violence at EU borders and were illegally pushed back. These are not sporadic incidents caused by a “few bad apples”: this is a “rotten orchard” where violence is being normalised.

People being beaten, abused and tortured, stories of human rights violations at the EU’s external borders.

Such brutality must end.

We demand immediate action from the European Commission, sign our campaign: https://act.left.eu/stoppushbacks


Click here to read the full publication