Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (EΣΠ)
Επαναλαμβανόμενες αναφορές για συστηματικές επαναπροωθήσεις στον Έβρο από εξυπηρετούμενους του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες
Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2018—Σταθερές και με αυξανόμενο ρυθμό είναι οι αναφορές και οι καταγγελίες για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στον Έβρο. Σύμφωνα με αυτές, άτομα χρήζοντα διεθνούς προστασίας, αιτούντες αλλά και αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, αφού διέλθουν των συνόρων μέσω Έβρου, συλλαμβάνονται επί ελληνικού εδάφους, κρατούνται και οδηγούνται με αστυνομική συνοδεία στα σύνορα, όπου και επαναπροωθούνται στην Τουρκία.
Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (EΣΠ) λαμβάνει επαναλαμβανόμενες σχετικές καταγγελίες, ορισμένες εκ των οποίων δημοσιεύονται σήμερα, και οι οποίες καταδεικνύουν μια παγιωμένη πρακτική των αρχών, κατά τη διαχείριση των πληθυσμών των πολιτών τρίτων χωρών που επιδιώκουν παράτυπη είσοδο στη χώρα. Ο τρόπος και οι συνθήκες υπό τις οποίες λαμβάνουν χώρα προσθέτουν έτι περαιτέρω στην, ούτως ή άλλως, αυθαίρετη και αντίθετη στο εθνικό και διεθνές δίκαιο, πρακτική. Το πλέον ανησυχητικό, όμως, ζήτημα είναι πως, το τελευταίο διάστημα, τα σχετικά αναφερόμενα περιστατικά φαίνεται να αυξάνονται και να συστηματοποιούνται.
Πολυμελείς οικογένειες, εγκυμονούσες, θύματα βασανιστηρίων αλλά και ανήλικοι είναι μερικά από τα θύματα των επαναπροωθήσεων, που μιλούν μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες και τις τραγικές αναμνήσεις τους από κάποια επιχείρηση επαναπροώθησης στον Έβρο. Κοινός παρονομαστής των μαρτυριών τους, η αυθαίρετη σύλληψή τους σε αστυνομικά κρατητήρια, υπό άθλιες, μάλιστα, συνθήκες υγιεινής, η χρήση βίας, και η εν συνεχεία μεταφορά τους, στοιβαγμένοι σε βανάκια, στη μία όχθη του ποταμού, απ΄ όπου με βάρκες με υπεράριθμους επιβάτες, μεταφέρονται στην άλλη όχθη του ποταμού, θέτοντας εκ νέου τη ζωή τους σε κίνδυνο, κατά παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η αναφερόμενη αυτή πρακτική επαναπροωθήσεων, όπως αναδεικνύεται μέσα από πληθώρα μαρτυριών που βρίσκονται στη διάθεση του ΕΣΠ, παραβιάζει βασικές διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ήτοι το δικαίωμα μη επαναπροώθησης, όπως αυτό κατοχυρώνεται μεταξύ άλλων από τη Σύμβαση της Γενεύης (1951), το δικαίωμα πρόσβασης στο άσυλο, το οποίο ρητά προβλέπεται, μεταξύ άλλων από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, και την απόλυτη απαγόρευση της έκθεσης σε κίνδυνο βασανιστηρίων, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης οποιουδήποτε προσώπου βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας, ανεξαρτήτως του καθεστώτος παραμονής του, σύμφωνα με το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ.
Υπενθυμίζεται ότι, ήδη από τον Ιούνιο του 2017, ο Επίτροπος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, με αφορμή αναφερόμενες επαναπροωθήσεις από τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, είχε καλέσει τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν τις επιχειρήσεις επαναπροώθησης και να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι όλοι οι άνθρωποι που φτάνουν στην Ελλάδα μπορούν να ασκήσουν μέχρι τέλους το δικαίωμά τους να ζητήσουν και να απολαύσουν το δικαίωμα στο άσυλο.[1] Αντίστοιχα, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, είχε καλέσει τις ελληνικές αρχές να διερευνήσουν διεξοδικά τα αναφερόμενα περιστατικά.[2]
Λαμβάνοντας υπόψη τις επαναλαμβανόμενες και αυξανόμενες αναφορές σχετικά με πρακτικές επαναπροωθήσεων στον Έβρο, το ΕΣΠ καλεί τις ελληνικές αρχές να εξετάσουν τις αναφορές αυτές με τρόπο ενδελεχή, υπενθυμίζει δε, ότι τόσο οι εν λόγω πρακτικές, εφόσον επιβεβαιωθούν, όσο και η αποτυχία αυτές να εξεταστούν αποτελεσματικά και στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης διαδικασίας, συνιστούν παραβίαση του εθνικού δικαίου και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας.
Διαβάστε την έκθεση με τις μαρτυρίες επαναπροωθήσεων εδώ