ΠΟΙΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΡΟΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ;

Συντάκτης: 

Δημήτρης Αγγελίδης

«Ανοίγουν την κάνουλα και μας στέλνουν κόσμο όποτε θέλουν», ισχυρίζεται ο πρόεδρος των Συνοροφυλάκων Εβρου Χρυσοβαλάντης Γιαλαμάς | ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ

Ξενίζει η διατύπωση «άμυνα της συνοροφυλακής», όταν εμφανίζεται σε τίτλο θέματος για το προσφυγικό, και μάλιστα από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων («Ειδικό θέμα: Εβρος–οι διακινητές, τα περάσματα και η άμυνα της συνοροφυλακής»).

Δεν είναι όμως το μόνο που ξενίζει στο συγκεκριμένο, ανυπόγραφο, δημοσίευμα.

Αντί για τη σφαιρικότητα στην οποία μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια το ΑΠΕ, το δημοσίευμα στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε δηλώσεις του προέδρου των Συνοροφυλάκων Εβρου Χρυσοβαλάντη Γιαλαμά, χωρίς να προϊδεάζει ότι πρόκειται για συνέντευξη.

«Ανοίγουν την κάνουλα και μας στέλνουν κόσμο όποτε θέλουν», ισχυρίζεται ο κ. Γιαλαμάς, αναφερόμενος προφανώς στους Τούρκους, και μιλά για κατακόρυφη αύξηση της μεταναστευτικής ροής στον νομό μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία.

Επικαλούμενος στοιχεία εξαμήνου της ΕΛ.ΑΣ., μιλά για αύξηση 91% των συλλήψεων μεταναστών και προσφύγων και αναφέρει ότι οι πρόσφυγες «είναι ελάχιστοι, περίπου 10%», όταν είναι γνωστό πως την αρμοδιότητα να κρίνει ποιος είναι πρόσφυγας δεν την έχει φυσικά η συνοροφυλακή, αλλά η Υπηρεσία Ασύλου.

Ο Χρ. Γιαλαμάς αναφέρει επίσης πως «εδώ κάνουμε καλά τη δουλειά μας» και σημειώνει πως «οι αποτροπές καθημερινά είναι κυριολεκτικά εκατοντάδες».

Δεν διευκρινίζει όμως πώς συνάδουν οι αποτροπές με την υποχρέωση της συνοροφυλακής να τηρεί το προσφυγικό δίκαιο και το δικαίωμα των εκτοπισμένων να ζητούν άσυλο σε οποιαδήποτε χώρα.

Ούτε παρέχει διευκρινίσεις για τις καταγγελίες διεθνών οργανώσεων ότι συνεχίζονται στον Εβρο οι επιχειρήσεις άτυπων, βίαιων επαναπροωθήσεων, που παραβιάζουν κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είναι ορατή η προσπάθεια να δοθεί η εντύπωση μιας πολύ μεγάλης αύξησης της προσφυγικής και μεταναστευτικής ροής, όσο και της επιχειρησιακής ικανότητας των διακινητών.

[EN] OVER THE LINE Bulgaria Welcomes Refugees With Attack Dogs and Beatings

The Intercept_ 

By Zach Campbell

Photo: Valentina Petrova/AP Images

ABDUL BASHIR WAS resting when the police dogs came. He and 11 others were in the dense mountainous forest that joins Turkey and Bulgaria. They had just crossed to the Bulgarian side, for the second time in a month, stepping over the low-hanging wire that divides the two countries. The dogs came out of the woods behind them. Abdul Bashir saw one attack a man in his group, biting his shoulder and dragging him across the ground. The man was bleeding.

The Bulgarian border police arrived soon after the dogs. They ordered the refugees to keep their heads down. Then Abdul Bashir felt police kicking him and striking him on the back, head, and legs with batons and “something with electricity.” The police took the refugees’ money and cellphones before bringing them back to the border fence, where they beat and chased them some more. One of the border guards told the asylum seekers: “Don’t come again.” Then the police opened the gate and pushed the group through, back to Turkey.

Tall and skinny with dark wispy hair, Abdul Bashir told me his story as we sat on a cold, concrete wall outside one of three refugee centers in Bulgaria’s capital, Sofia. He curled up in a ball when he talked about the beatings. He had a far-off stare.

The first time he had tried and failed to cross the Bulgarian border with the same smuggler, he had been comparatively lucky: The police didn’t steal his money or phone. They only hit him once. He returned a week later, with a smaller group. This was when the police dogs found him. The exhausted refugees passed that night sleeping in the Turkish woods — it was early summer, still warm enough to do so — before making the three-hour drive back east to Istanbul. And then, two weeks later, the group returned to the border with the same smuggler and passed through the same woods from Turkey into Bulgaria, this time without a problem. What had changed?

What might have looked to Abdul Bashir like the luck of the draw was actually the outcome of systematic abuses. Abdul Bashir’s story matches those of numerous other refugees, as well as nongovernmental organizations, the European Union’s border agency, and sources on the border, including a Bulgarian border police translator and smugglers who work the route. Bulgaria’s border police are engaged in a game of questionable legality, both when they force asylum seekers out and when they let them in. They routinely use violence — not only to send particular asylum seekers away, but to make sure that the larger stream of refugees turns elsewhere. Unless the refugees pay.