ΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΦΡΑΧΤΗΣ

Σοφία Ανδριοπούλου

Μία χώρα που μέχρι πρότινος είχε το άλλοθι του πρωτόγνωρου φαινομένου. Δεν ήξερε να υποδέχεται μετανάστες. Ήξερε να στέλνει τα παιδιά της μετανάστες.
Οι περισσότεροι θα πουν νόμιμα. Κανένας δε θυμάται όσους πήγαν με πλαστά ή έστω μεταποιημένα χαρτιά. Κανένας δε θυμάται τα πολιτικά φρονήματα που χρειαζόταν και το ρόλο της αστυνομίας, των παπάδων και των δασκάλων της εποχής. Κανένας δε θυμάται τη φτώχεια μας, την απελπισία μας και ούτε φυσικά ότι δεν ανήκαμε για τις χώρες υποδοχής στους Ευρωπαίους.

[EN] WITHOUT A POLICY, THE WALL ACHIEVES NOTHING

Not quite fans of Dublin II. Immigrant children at a detention center in Filakio, on the Greek-Turkish border, November 5, 2010.

According to To Ethnos, the ‘wall’ that Greece plans to build to curb the flow of migrants from across its border with Turkey is a desperate measure that is bound to fail. Only a real international initiative can hope to offer a genuine solution.

[EN] WHY GREECE IS BUILDING A “WALL OF SHAME”

Effy Tselikas (Athènes)

The Greek government has decided to build a “wall of shame” along the border with Turkey because it is overwhelmed by a massive wave of immigration, which its economy can no longer absorb in the midst of an economic crisis. An analysis from our correspondent in Athens. 

[EN] THE EUROPEAN LEFT ON THE NEW “WALL OF SHAME” IN GREECE

The recent decision of the Greek social-democratic government to build a “Wall of Shame” in the region of Evros (north-eastern border with Turkey) is another step towards the reinforcement of the brutal concept of “Fortress Europe”. Approved together with a new law for political asylum and deportation processes, this decision goes hand in hand with the recent declarations of the Greek Government for the escalation of repression as a means of coping with “illegal migration”.

The European Left denounces the Greek government's decision to build a new “Wall of Shame” on European soil with the support of the EU leadership. This is not an isolated, national policy. It is part of the European strategy for migration, according to which refugees and migrants with no papers are targeted as enemies of Europe through repressive policies, like the FRONTEX force.

At the same time, it is the same European governments that co-operate with NATO in the demolition of Afghanistan and other imperialist ventures in Iraq, Pakistan, Somalia and the Middle East.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΑΣΜΑΤΙΚΗ «ΠΡΩΤΗ ΥΠΟΔΟΧΗ»

της Ελένης Καλαμπάκου και του Δημήτρη Χριστόπουλου

….ο τρόπος με τον οποίο για μια ακόμα φορά ενόψει εκλογών επιχειρείται να αντιμετωπιστεί από την πολιτεία το ζήτημα της μετανάστευσης δεν πρόκειται να επιλύσει κανένα πρόβλημα σχετικά με την ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή, τη δημόσια υγεία και την οικονομία, όπως ισχυρίζονται οι δύο πολιτευόμενοι στη Β΄ Αθηνών υπουργοί, η οποία (τυχαίνει να) είναι και η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας. Το επιχειρησιακό πλάνο δεν είναι καν νέο ούτε καινοτόμο, καθώς ακολουθεί την πεπατημένη και πλήρως αποτυχημένη πολιτική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια που βασίστηκε αποκλειστικά και μόνο στην αποτροπή και την καταστολή και εξέθρεψε την κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας. Σίγουρα, η κράτηση 30.000 από τους 400.000 παράνομους δεν θα λύσει το πρόβλημα, όπως ο φράχτης του Έβρου των 12,5 χλμ. δεν πρόκειται να ανακόψει της μεταναστευτικές ροές σε μία χώρα με ακτογραμμή 15.000 χλμ. Γι’ αυτό άλλωστε ούτε ο φράχτης ούτε τα τριάντα νέα κέντρα κράτησης δεν έλαβαν έγκριση για χρηματοδότηση από την αρμόδια Επίτροπο κα Cecilia Malmström……

8 Απριλίου 2012

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ:

http://enthemata.wordpress.com/2012/04/08/kalampakoy/

[ΕΝ] MIGHT AS WELL BUILD A WALL

Bettina Vestring

By March, Greece will have built a 12km long anti-immigrant fence along its border with Turkey. But perhaps throwing up a proper wall would have woken the EU to its woeful immigration policy, spectulates a Berliner Zeitung columnist.

It’s a shame Greece isn’t going to put up that big wall after all. A 206-km fence along its entire land border to Turkey would have been better. Better for the Greeks, whose small, overindebted and disorganised country is utterly unable to cope with all the refugees pouring in. Perhaps even better for the refugees themselves, who are generally in for an extremely inhumane reception in Greece. Possibly better even for us other Europeans, because it would have forced us to face up to our own smug mendacity.

[DE] DIE GRIECHISCHE MAUER

Bettina Vestring 

Schade, dass Griechenland nun doch keine große Mauer baut. Ein Grenzzaun über 206 Kilometer, entlang der gesamten Landgrenze zur Türkei, wäre besser gewesen. Besser für die Griechen, deren kleines, überschuldetes und schlecht organisiertes Land vom Andrang der Flüchtlinge vollkommen überfordert ist. Vielleicht sogar besser für die Flüchtlinge selbst, denen ein denkbar menschenunwürdiger Empfang in Griechenland droht. Womöglich wäre der Mauerbau sogar für uns andere Europäer besser, weil er uns zwänge, den Blick auf unsere eigene Verlogenheit zu richten. Doch Athen macht, offenbar eingeschüchtert von der Kritik von allen Seiten, einen Rückzieher. Nun soll nur noch ein relativ kurzer Zaun von 12,5 Kilometern Länge und drei Metern Höhe gebaut werden.

[EN] GREEK BORDER FENCE TO KEEP OUT ILLEGAL IMMIGRANTS?

By Joanna Kakissis

Migrants are seen through the fence of an immigrant-detention center in the village of Fylakio, on the Greek-Turkish border

Sakis Mitrolidis / AFP / Getty Images

Even with guards patrolling the Greek-Turkish land border, Nadir Abdullaweh says no one stopped him when he walked in the dead of night to the Greek border village of Nea Vyssa. Abdullaweh, 37, who's from Oran in northwestern Algeria, says the police didn't catch up to him until dawn, when he and about 10 other migrants were walking along the train tracks on the outskirts of the village. "It did not seem so hard to get here," he told TIME in November, after his release from the Fylakio detention center near the border. "It seemed like a path into Europe that everyone knew."

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ορεστιάδα, 12 Απριλίου 2012

Με κεντρικό σύνθημα “σταματήστε το φράχτη στον Έβρο” και τη συμμετοχή πολιτών και συλλογικοτήτων που αντιδρούν στην προοπτική τοποθέτησης “φράχτη” στα χερσαία σύνορα Ελλάδας- Τουρκίας, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 11 Απριλίου 2012, συγκέντρωση- δράση στην κεντρική πλατεία της Νέας Ορεστιάδας.

Η δράση ενημέρωσης - ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινής γνώμης αλλά και ανάληψης της ατομικής ευθύνης απέναντι στη “βαρβαρότητα του φράχτη”, περιελάμβανε την προβολή ντοκιμαντέρ, δραματοποιημένη απαγγελία ποιημάτων, συγκέντρωση υπογραφών, συζήτηση μεταξύ συμμετεχόντων και διερχομένων που στάθηκαν για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση ή μέρος της.

ΩΡΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗΣ: ΟΧΙ ΣΤΟ "ΦΡΑΧΤΗ", STOP ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Ορεστιάδα, Απρίλιος 2012

Παρά τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αρνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χρηματοδοτήσει έστω και με “ένα ευρώ” την κατασκευή του “φράχτη στον Έβρο”, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η “συγκυβέρνηση του μνημονίου και της υποταγής”, εμμένουν και επιμένουν στην κατασκευή του “τείχους του αίσχους” και της ντροπής. Εμμένουν και επιμένουν γνωρίζοντας πολύ καλά πως “ο φράχτης” δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα, ακόμη, “επικοινωνιακό τρικ”, χωρίς καμία ουσιαστική αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του “φυσικού φαινομένου” της μετανάστευσης, το οποίο εντείνεται από πολέμους, “ανθρωπιστικές” επεμβάσεις, φτώχια, ανέχεια, δικτατορικά καθεστώτα...

[EN] THEY ARE BUILDING A WALL by David Rovics

ΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ «ΠΟΝΤΙΚΙΩΝ»

Ριχάρδος Σωμερίτης

Και ξαφνικά, όλοι, είτε ανακάλυψαν είτε θυμήθηκαν τα 500 κτίρια του κέντρου όπου συνυπάρχουν άνθρωποι και ποντίκια. Πώς αυτό; Μα πρέπει να αιτιολογηθούν τα πρόχειρα στρατόπεδα Χρυσοχοίδη που συμπληρώνουν την οχειρωματική γραμμή Παπουτσή. Δεν θυμήθηκαν όμως και το ποιός νοικιάζει αυτά τα κτίρια με 5 ή 10 ευρώ το στρώμα για μια νύχτα ή κατά δωμάτιο σε 10-20 μετανάστες μαζί. Ίσως πολλοί πονόψυχοι ιδιοκτήτες να πρωτοστατούν στις διαμαρτυρίες για το κέντρο και την εγκατάλειψή του. Πάντως τα κέρδη τους (σε μαύρα χωρίς λογοπαίγνιο) πρέπει να είναι πολύ μεγάλα. Ασκήθηκαν ποτέ διώξεις σε βάρος τους έστω και φορολογικές; Κι αν όχι, πώς αυτό;

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ‏ 11/4/2012

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΔΡΑΣΗ

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΦΡΑΧΤΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ

Ζούμε την καθημερινότητα γεμάτη αποκλεισμούς, διαχωριστικές γραμμές, ανισότητες, εκμετάλλευση και φράχτες. Μια καθημερινότητα που στοχοποιεί τους πλέον αδύναμους και βυθίζει την κοινωνία στη φτώχεια, αποκλείοντάς την από την πρόσβαση στα μέχρι πρότινος αυτονόητα.

Αυτή η κοινωνία καλείται να πληρώσει 3,5 εκατομμύρια ευρώ για το φράχτη του Έβρου, ενώ τα χωριά του «πνίγονται» από τις πλημμύρες, που για την αντιμετώπισή τους δεν δίνεται δεκάρα.

Τα τείχη του αίσχους από τσιμέντο και συρματοπλέγματα, που χωρίζουν τους ανθρώπους, για πολιτικές σκοπιμότητες, είναι πολλά. Η αξιοπρέπειά μας δεν ‘’σηκώνει’’ κι άλλα!

Δεν κληρονομήσαμε “λεπιδοφόρα συρματοπλέγματα” και “φράχτες- ανοιχτά νεκροταφεία” και δεν θέλουμε να κληροδοτήσουμε τίποτα τέτοιο στα παιδιά μας.

Η ευθύνη να σταματήσουμε το τείχος της βαρβαρότητας στον Έβρο, είναι μεγάλη!

Αν είναι θέμα αρχών το χτίσιμο του φράχτη, είναι θέμα Αξιών να τον σταματήσουμε!

Καλούμε κάθε πολίτη σε ενεργή συμμετοχή στη συγκέντρωση- δράση την

Τετάρτη, 11 Απριλίου 2012, στις 7μ.μ στην κεντρική πλατεία Νέας Ορεστιάδας.

Αν δεν αντισταθούμε εμείς, ποιος θα το κάνει;

Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;

Η ουδετερότητά μας χτίζει “φράχτες”.

Η αντίστασή μας τους σταματά. Δράση τώρα!

THE WALLS

[FR] LE MUR GREC ET L’ EUROPE FORTERESSE : DERIVE SECURITAIRE DE L’ ESCAPE DE LIBERTE, SECURITE ET JUSTICE

Quentin Boulanger

États-Unis – Mexique, Israël – Cisjordanie, Afrique du Sud - Mozambique. Toutes ces barrières de séparation ont déjà été qualifiées de « murs de la honte », y compris par l’Union Européenne et les Etats membres. C’est pourtant aux frontières de l’Union, en Grèce, que l’édification d’un nouveau mur est prévue. Tentatives désespérées, détournement des migrants vers des routes plus mortelles, obstacle infranchissable pour les demandeurs d’asile, en quoi ce mur serait-il plus légitime que les autres ? Les apports réels en terme de sécurité de ce mur justifient-ils les sacrifices en terme de justice et de liberté, de respect des droits de l’Homme ?

[EN] THE GREEK WALL AND FORTRESS EUROPE: SECURITY PRIORITIZED IN THE AREA OF FREEDOM, SECURITY AND JUSTICE

Quentin Boulanger

United States – Mexico; Israel – West Bank; South Africa – Mozambique. Each of these barriers of separation has already been labelled a “wall of shame”, including by the European Union and its member states. However, it is on the EU’s border, in Greece, that the construction of a new wall is being planned. As an insurmountable obstacle for asylum seekers, it will inevitably lead to desperate attempts to overcome it and the turning away of migrants towards more dangerous routes – so in what way would this wall be more legitimate than the others? Does its contribution to security really justify the sacrifices to freedom and the respect of human rights?

ΈΒΡΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

Γιώργος Μουτάφης

Στη «ανατολική πύλη» της Ευρώπης, στον Έβρο, εκεί που συμβαίνουν όλα, εκεί όπου έχει προγραμματιστεί να χτιστεί ο φράχτης, επικρατεί η ηρεμία που υπάρχει στο μάτι του κυκλώνα. Περιοδεύοντας στις δύο πλευρές των συνόρων, στα ελληνικά και στα τουρκικά χωριά, ο φωτογράφος του BHMagazino Γιώργος Μουτάφης είδε ομοιότητες, παρόμοια καθημερινότητα, ανθρωπιά και μια κοινή άποψη για τον επικείμενο φράχτη.

Η ομίχλη είναι δημοκρατική. Δεν κοιτάζει φράχτες, δεν σταματάει στα σύνορα, δεν καλύπτει επιλεκτικά τους μη έχοντες, δεν αγνοεί τους έχοντες. Η ομίχλη είναι μάλλον το μόνο πράγμα που είναι δεδομένο στον Έβρο, εκεί που συμβαίνουν όλα. Ίσως μαζί με την υγρασία, που είναι το πρώτο που νιώθεις προτού ακόμη αρχίσεις να γυρίζεις στους δρόμους της μεταναστευτικής Ιστορίας.

[EN] THE 800 MILE WALL

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΡΑΧΤΗ

Ποια τείχη ανά τον κόσμο ζήλεψε ο Χρήστος Παπουτσής

Με την πτώση του τείχους του Βερολίνου θεωρήθηκε ότι η ανθρωπότητα δεν θα ανήγειρε πια άλλους τέτοιους τοίχους. Άλλωστε, όπως μας έλεγαν, το 1989 σημάδευε το τέλος της καταπίεσης και την αρχή της ελευθερίας. Η τάση από δω και πέρα θα ήταν η σταδιακή κατάργηση όλων των εμποδίων, ενώ οι άνεμοι της παγκοσμιοποίησης θα σάρωναν κι αυτά τα ίδια τα σύνορα. Μόνο που τα ροζ σύννεφα του ‘89 αντικαταστάθηκαν, πολύ σύντομα, από τα μαύρα σύννεφα της πραγματικότητας. Η μόνη ελευθερία που έμεινε από ‘κείνη την εποχή της ευφορίας ήταν η ελευθερία των κεφαλαίων, ενώ για τους ανθρώπους, πέραν ολίγων και εκλεκτών, τα σύνορα έκτοτε θα παρέμεναν ερμητικά κλειστά.

ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΓΚΕΛΑ ΠΑΝΤΟΥ…

Νίκος Μπογιόπουλος

Απίθανο το... σοσιαλιστικό "Εβρος" τους!

... δείγμα δωρεάν 1: φράκτης Ισραήλ - Αίγυπτος ...

«Φράκτη» στον Εβρο ανήγγειλε ο κ. Παπουτσής, στο όνομα της παρεμπόδισης εισόδου μεταναστών και προσφύγων. Πρόκειται για λαμπρή ιδέα, βαθιάς σοσιαλιστικής και ακόμα βαθύτερης ανθρωπιστικής σύλληψης, και θέλοντας να συμβάλουμε στην καλύτερη υλοποίησή της, προτείνουμε:

Πρώτον, όχι μόνο συρματοπλέγματα, αλλά και τσιμέντο απ' άκρη σ' άκρη στον Εβρο. Ως προς το ύψος του, να εξεταστούν οι αντίστοιχες κατασκευές του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ.

MEXICO-USA

Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΝ ΚΙΝΔΥΝΩ

Για μία ακόμη φορά μετά τις ευρωεκλογές, όταν ολόκληρος ο δημόσιος διάλογος διεξήχθη στη βάση της ατζέντας Καρατζαφέρη για "τα 3 εκατομμύρια λαθρομεταναστών που επρόκειτο να πάρουν δικαίωμα ψήφου και να αναδεικνύουν κυβερνήσεις", σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επαναφέρει στο επίκεντρο το μεταναστευτικό, αυτή τη φορά με επίκεντρο τον φράχτη Παπουτσή στον Έβρο. Όπως τότε, έτσι και σήμερα το εξαιρετικής σημασίας αυτό ζήτημα αντιμετωπίζεται πρόχειρα, απλουστευτικά και με τρόπο που να στρέφει τους φτωχούς εναντίον των ακόμα πιο φτωχών. Οι μεταναστευτικές ροές δεν αναχαιτίζονται με φράχτες όπως τα ποτάμια όταν φουσκώνουν δεν περιορίζονται με αμμόσακους στις όχθες. Το μέτρο του φράχτη είναι βάρβαρο και αναξιοπρεπές. Είναι και αναποτελεσματικό, όπως γνωρίζουν και οι Ισπανοί και οι Αμερικανοί, ακόμα και οι Ισραηλινοί που το έχουν εφαρμόσει, κι ας πυροβολάνε τους ανθρώπους σαν τα σκυλιά πάνω στο σύρμα.

ΕΝΑ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΗΡΧΕ

του Παντελή Μπουκάλα

σκίτσο Πάνου Ζάχαρη από το Ποντίκι

Ναι. Το τείχος υπήρχε ήδη. Μεγάλο και υψηλό. Αόρατο, αλλά όχι και λιγότερο πραγματικό από το τείχος των δωδεκάμισι χιλιομέτρων που σχεδιάζει να υψώσει η κυβέρνηση στον Εβρο, με τις θερμικές του κάμερες και τα συρματοπλέγματά του, ευτυχώς όχι ηλεκτροφόρα,τουλάχιστον προς το παρόν. Υπήρχε πρώτα πρώτα στον ίδιο τον Εβρο, στα σύνορα με την Τουρκία. Κι είχε τη μορφή που έχουν οι νάρκες, για την απομάκρυνση των οποίων η Ελλάδα είχε υπογράψει τις σχετικές διεθνείς συμφωνίες, χωρίς αυτό να την οδηγήσει και στην άμεση υλοποίησή τους, ώστε να μειωθεί το έργο του κρυμμένου θανάτου. Υπήρχε ήδη τείχος, στα σύνορα επίσης, με τη μορφή σφαιρών που είχαν την τάση, φεύγοντας από το όπλο συνοριοφυλάκων και αστυνομικών, να εποστρακίζονται σε βράχους ή δέντρα και να βρίσκουν στον κρόταφο ή στην πλάτη μετανάστες.