Θυμάμαι κάτι ανάλογους τίτλους το 1997, το 2002, το 2004, το 2012, όταν είχαν γίνει πάλι πολύνεκρα ναυάγια στην Αδριατική, στη θάλασσα της Λαμπεντούζα, στα ανοιχτά του Γιβραλτάρ, στα ανοιχτά της Λέσβου.
Και θυμάμαι τι ακολούθησε μετά από εκείνες τις τραγωδίες. Απολύτως τίποτε. Όπως πιθανότατα θα συμβεί και τώρα, όταν η κοινή γνώμη θα ξεχάσει τα φέρετρα των μικρών παιδιών που στήθηκαν για προσκύνημα στο μικρό ιταλικό νησί της Μεσογείου.
Άλλωστε, στα θαλάσσια περάσματα από την καταραμένη Αφρική και την καθημαγμένη Ασία προς την Ευρώπη, που ονομάζεται ακόμη "Γη της Επαγγελίας", οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που αναζητούν μια θέση στον ήλιο πνίγονται τα τελευταία 15 χρόνια με ρυθμό δύο την ημέρα. Αυτούς τους ανώνυμους, που θαλασσοπνίγονται μοναχικά, δεν τους κλαίει κανένας, ίσως ούτε καν οι μανάδες τους, αφού μπορεί και να μη μάθουν ποτέ το κακό που βρήκε τα παιδιά τους.
Οι δηλώσεις οδύνης και ντροπής που έγιναν τις τελευταίες μέρες από Ευρωπαίους πολιτικούς και αξιωματούχους δεν θα έχουν κανένα διά ταύτα.
Η Ευρώπη έχει αποφασίσει να είναι φρούριο. Έχει φτιάξει νόμους για να απωθεί της γης τους κολασμένους πίσω στην Κόλαση, ή πίσω στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, στις χώρες που έχουν την ατυχία να συνορεύουν με την Κόλαση.
Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μαθαίνουν να θεωρούν τους μετανάστες υπεύθυνους για τα όποια δεινά τους, πραγματικά ή φανταστικά. Τα «κανονικά» κόμματα υιοθετούν με περισσή ευκολία την ατζέντα της Ακροδεξιάς, τάζουν στους ψηφοφόρους ότι θα τους προστατέψουν από τον κίνδυνο των ξένων. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις που δίνουν ακόμα πολιτικό άσυλο επιλέγουν να στοιβάζουν τους πρόσφυγες, μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους, σε συνοικίες υποβαθμισμένες, εκεί που ζουν οι δικοί τους φτωχοί και αποκλεισμένοι, ώστε το κλίμα να γίνεται πιο εκρηκτικό. Άσυλο προσφύγων σε κυριλέ συνοικία δεν θα δείτε ποτέ.
Η Ευρώπη, εκτός από το να κλαίει πάνω από τα παιδικά φέρετρα, κόβει τα κονδύλια της αναπτυξιακής βοήθειας και προτιμά να πληρώνει για φράχτες στον Έβρο, για τις περιπολίες της Frontex, για τα εισιτήρια «επαναπροώθησης». Αυτό το λέει μεταναστευτική πολιτική. Οποίος κυνισμός...
Η ΑΥΓΗ, 09.10.2013
http://www.avgi.gr/article/1106490/kuniki-kunikoteri-europi
