 |
ΦΡΑΝΣΟΥΑ
ΚΡΕΠΟ - ειδικός εισηγητής του
ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών
|
Ευρωπαϊκό κι όχι ελληνικό πρόβλημα η μετανάστευση
Τι είπε ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, κ. Φρανσουά Κρεπό
«Η Ευρώπη χρειάζεται αλληλεγγύη. Η
μετανάστευση δεν είναι μόνο ένα ελληνικό πρόβλημα, είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα».
Με αυτή τη φράση ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των
μεταναστών, κ. Φρανσουά
Κρεπό, συνόψισε με λίγα λόγια το γενναίο βήμα που οφείλει, κατά
τη γνώμη του, να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να προστατεύσει τα ανθρώπινα
δικαιώματα εκείνων που καταφεύγουν στο έδαφός της αναζητώντας μια καλύτερη
τύχη.
Στη διάρκεια
των εννέα ημερών που έμεινε στη χώρα μας, για τις ανάγκες της έρευνάς του
σχετικά με τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ταξίδεψε
από την Αθήνα στον Έβρο, τη Μυτιλήνη και την Πάτρα, επισκέφθηκε ένδεκα κέντρα
κράτησης μεταναστών και είχε την ευκαιρία να μιλήσει όχι μόνο με έλληνες
αξιωματούχους, αλλά και με τους ίδιους τους μετανάστες. «Αυτό που κατάλαβα παρά το φόβο και τη
δικαιολογημένη, αυτή την περίοδο, αγανάκτηση των ανθρώπων είναι ότι οι Έλληνες
δε θέλουν να βλέπουν μανάδες με μωρά στο δρόμο χωρίς στέγη ή ασυνόδευτα παιδιά
να στοιβάζονται σε κέντρα κράτησης» σχολίασε στο Βήμα.
Στόχος των μεταναστών που συρρέουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δεν είναι να μείνουν στη χώρα, ιδιαίτερα εν μέσω κρίσης, αλλά ευελπιστούν ότι θα αποτελέσει ένα εύκολο σκαλοπάτι μετάβασης σε κράτη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, όπου πιστεύουν ότι υπάρχει μια ανοιχτή αγορά εργασίας έτοιμη να τους δεχθεί. Η αγορά αυτή όμως, δεν υπάρχει και οι ελπίδες τους γρήγορα διαψεύδονται. «Οι πολιτικές και πρακτικές της ΕΕ ως προς τις - απροσδιόριστες - ανάγκες της αγοράς εργασίας αποτελούν βασική αιτία του προβλήματος, με αποτέλεσμα οι μετανάστες να μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, γιατί καμιά άλλη χώρα δεν τους δέχεται» παρατήρησε
χαρακτηριστικά ο κ. Κρεπό.
Σεβόμενη τη διεθνή της υποχρέωση να προστατεύει τους πρόσφυγες που βρίσκονται στο έδαφός της, όπως είπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εφαρμόσει οργανωμένα και με συνέπεια μια Κοινή Πολιτική Ασύλου, δίνοντας προτεραιότητα στην επανένωση οικογενειών, την προστασία των ασυνόδευτων παιδιών και την μετεγκατάσταση όσων εντάσσονται σε καθεστώς ασύλου. Η πολιτική αυτή προϋποθέτει φυσικά τον έλεγχο των αιτήσεων ασύλου σε εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο δεν θα ξεπερνά τους 6 - 8 μήνες.
Επίσης, θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι όσοι έχουν πραγματικά ανάγκη προστασίας, θα μένουν στο ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ οι υπόλοιποι θα επιστρέφουν στις πατρίδες τους λαμβάνοντας κάθε στήριξη, ώστε να χτίσουν και πάλι εκεί τη ζωή τους. Όσοι όμως, μείνουν δεν μπορούν να κρατούνται σε κέντρα, αλλά χρειάζονται μια αξιοπρεπή στέγη κι ένα στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης.
Άνθρωποι παγιδευμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας
Την ίδια στιγμή που ο ειδικός εμπειρογνώμονας παρακινεί την Ευρώπη να κοιτάξει τις ευθύνες της κατάματα και να αναλάβει δράση για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, δεν παραβλέπει τις ευθύνες της ελληνικής πλευράς για τα ασυνόδευτα παιδιά που οδηγούνται σε κέντρα κράτησης ή για τους ανθρώπους που κρατούνται ακόμα και για 18 μήνες ενώ οι αιτήσεις τους για παροχή ασύλου μένουν στο συρτάρι. «Η Ελλάδα είναι αυτή που πρέπει να φροντίσει να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα στη δική της επικράτεια. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια ενιαία μεταναστευτική πολιτική σε μια χώρα με αυτή τη γεωγραφική θέση» σχολίασε.
Η
«φυλάκιση» ανθρώπων σε δομές, ορισμένες από τις οποίες δεν έχουν ζεστό νερό ή
παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, όπως και οι ιστορίες για άσκηση βίας από
αστυνομικούς ή ρατσιστικές επιθέσεις από ομάδες νεοναζί, όπως είπε, έρχονται σε
αντιδιαστολή με το σημαντικό έργο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, αλλά και την
αλληλεγγύη των ίδιων των πολιτών. «Στη
Λέσβο εθελοντές κάτοικοι έφτιαξαν ένα καταφύγιο για να φιλοξενηθούν μητέρες με
παιδιά εκτός του κέντρου κράτησης. Οργάνωσαν επίσης, καλοκαιρινό campus για
τους μετανάστες, γεγονός που έφερε, παρά τα προβλήματα, την τοπική κοινωνία πιο
κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους. Πρωτοβουλίες που έπρεπε να αναλάβει η πολιτεία».
Οι
πιέσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση - η οποία χρηματοδότησε τα κέντρα κράτησης
μεταναστών - για την βελτίωση των δομών αυτών και την κατοχύρωση ενός αυστηρού
πλαισίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων γύρω από τη λειτουργία τους, έχουν ήδη
ξεκινήσει.
Ευρώπη «χωρίς» σύνορα: μύθος ή πραγματικότητα;
Μια από τις
βασικές αρχές επάνω στις οποίες δομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν το άνοιγμα των
εσωτερικών συνόρων για την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων, αρχή η οποία
σήμερα καταστρατηγείται κατά το δοκούν. Τρανή απόδειξη αποτελεί η «επιστροφή»
αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα από ορισμένες χώρες που δε συμμορφώνονται με την
αντίθετη προς αυτό απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ακόμα
συχνότερα, οι μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ιταλία από το λιμάνι
της Πάτρας, αποτρέπονται από τις Ιταλικές αρχές, επιστρέφονται στην Ελλάδα ή
στη χειρότερη περίπτωση, εάν επιβαίνουν σε βάρκα, πετιούνται ακόμα και στη
θάλασσα, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ειδικού.
«Τα μέτρα που έχουν ληφθεί στα χερσαία
και θαλάσσια σύνορα της χώρας πιστεύω θα φέρουν αποτελέσματα που θα
ανακουφίσουν την ελληνική κοινωνία. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μπουν στην
άκρη έκτακτες λύσεις, όπως τα κέντρα κράτησης μεταναστών, τα οποία έχουν άρει
την εμπιστοσύνη των άλλων κρατών μελών προς την Ελλάδα κι έτσι, πιστεύω πως τα
εσωτερικά σύνορα θα ανοίξουν» τόνισε στο Βήμα ο κ. Κρεπό. Η
οικονομική υποστήριξη και η παροχή τεχνογνωσίας από τη μεριά της Ευρωπαϊκής
Ένωσης αποτελούν παράγοντες που μπορούν να εγγυηθούν σύντομα αποτελέσματα.
Αποτελέσματα
τα οποία δεν προκύπτουν από άλλες ιδιαίτερα προβεβλημένες πρωτοβουλίες, όπως η
τοποθέτηση φράκτη στα χερσαία σύνορα της χώρας. Σύμφωνα με τον κ. Κρεπό, ο
φράκτης δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματικός όπου κι αν έχει εφαρμοστεί. Αν και
φέρνει πρόσκαιρη μείωση των μεταναστευτικών εισροών, δεν αποδίδει
μακροπρόθεσμα. Εξάλλου, «όσο
περισσότερο κλείνουμε τα σύνορα, τόσο ενισχύουμε τη δύναμη των λαθρέμπορων,
ανεβάζουμε την τιμή και εντείνουμε την επικινδυνότητα των διαδρομών, με
αποτέλεσμα να αυξάνονται οι θάνατοι στα σύνορα», σχολίασε στο Βήμα
4 Δεκεμβρίου 2012
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=486883
