[EN] 2016 WAS THE YEAR OF THE WALL

The global far right is tightening borders everywhere.

Two people walk towards metal bars marking the United States border where it meets the Pacific Ocean Wednesday, March 2, 2016, in Tijuana, Mexico. CREDIT: AP Photo/Gregory Bull

ThinkProgress

By E.A. Crunden, Esther Lee, and Justin Salhani

2016 was not a fun year. And if there is one symbol that sums it all up, it’s the wall.

Border walls certainly took a center stage in the U.S. presidential election. President-elect Donald Trump proposed the creation of a barrier wall along the U.S.-Mexico border in his very first speech as a presidential candidate. Since then, he has come back to that theme again and again and again.

Countries around the world have built more and more border walls since the end of the Cold War, especially in the last decade. One 2015 study found that of the 51 physical barriers built along borders since the end of World War II, approximately half were built between 2000 and 2014 alone. And the world’s interest in walls certainly hasn’t diminished over the past year. Instead, the global far right has only intensified its push for more border barriers.

From Mexico to Hungary to India, here are some of the walls that worried us in 2016 — and which we’ll be keeping an eye on next year.

A “big beautiful wall” along the U.S. — Mexico border

President-elect Donald Trump has repeatedly made a campaign promise to build out the border barrier between the United States and Mexico. His plan for the construction of a border wall, which he insists Mexico will pay for despite Mexican President Peña Nieto saying otherwise, would include some fencing along the 1,933 mile long shared border and an increased law enforcement presence to prevent irregular migration.

“We will build a great wall along the southern border,” Trump said during a rally in Phoenix in September. “And Mexico will pay for the wall,” adding that the wall would be “impenetrable, physical, tall, powerful, beautiful.”

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ

left.gr

Το προσφυγικό δράμα και τα τείχη που υψώνονται απέναντι στους κολασμέονυς της γης, σε δημιουργίες γνωστών Ελλήνων σκιτσογράφων

ΣΥΡΜΑΤΑ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Πηγή: news.in.gr/ με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Υπάρχουν άραγε «έξυπνοι φράχτες»; Δύσκολο να το πει κανείς. Οι Ούγγροι πάντως το τόλμησαν. Βάφτισαν «έξυπνο» τον καινούργιο φράχτη που υψώνουν στα σύνορα της χώρας τους με τη Σερβία. Δέκα χιλιόμετρα συρματόπλεγμα, τρία μέτρα ύψος, που προστίθενται στον ήδη υπάρχοντα φράχτη, τον «μη έξυπνο», μήκους 175 χιλιομέτρων. Πιθανότατα οι ονοματοδότες θυμήθηκαν τις «έξυπνες βόμβες» των πολέμων, κηρυγμένων και ακήρυχτων, που πλήγωσαν και εξακολουθούν να πληγώνουν την ανθρωπότητα τις τελευταίες δεκαετίες. Και είπαν να τους μιμηθούν. Σε κυνισμό. Διότι όσο έξυπνες ήταν οι βόμβες που σάρωσαν κατοικημένες περιοχές, και αγορές, και σχολεία, και νοσοκομεία, άλλο τόσο έξυπνος είναι ένας φράχτης που, αντί να αποτελείται από σκέτο αγκαθωτό συρματόπλεγμα, όπως τα παλιά «σύρματα στα λιβάδια», διαθέτει αισθητήρες κίνησης και θερμότητας, αλλά και κάμερες νυχτερινής όρασης. Αν εξοπλιστούν και με ηλεκτρικό ρεύμα, ώστε μετά τα πρώτα θύματα να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι πιθανοί «εισβολείς», ίσως τους αναβαθμίσουν, όσον αφορά την ονομασία τους, σε «διάνοιες» ή σε «ιδιοφυΐες».

Οπως και στην περίπτωση των βομβών, έτσι και με τον φράχτη, ή με οποιοδήποτε κατασκεύασμα των χεριών μας, η απόδοση ανθρώπινων πνευματικών γνωρισμάτων, όπως η εξυπνάδα, είναι ένας εξυπνακισμός που επιδιώκει να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να απαντήσει προληπτικά στις επικρίσεις. Το επόμενο στάδιο θα είναι να τους αποδώσουμε και ψυχικά γνωρίσματα, και συναισθηματικές αρετές. Και να αποκαλούμε «ευαίσθητες» τις βόμβες ή «καλόβολες», και «αισθηματίες» τους φράχτες ή «φιλάνθρωπους». Είναι τόσο ισχυρή η ηγεμονία του κυνισμού, που ούτε κι αυτού του είδους τα βαφτίσια θα προκαλέσουν ιδιαίτερη έκπληξη.

Υπάρχουν, πάντως, άνθρωποι που υστερούν ακόμα και από έναν φράχτη είτε σε λογική είτε σε ευαισθησία είτε και στα δύο μαζί. Εχουμε κι εδώ στην Ελλάδα τέτοιους, και στην Ευρώπη ολόκληρη, και στις επικίνδυνα τραμπαλιζόμενες Ηνωμένες Πολιτείες βέβαια. Είναι όσοι δημεύουν τα κοσμήματα των προσφύγων, καθώς και όσα ευρώ ή δολάριά τους ξεπερνούν το όριο που θέτουν οι Ευρωπαίοι με την αυθαιρεσία του καλοζωισμένου.

Είναι επίσης όσοι αδειάζουν το Καλαί χωρίς έγνοια για τα ανήλικα που εξαφανίζονται κατά την εκκαθάριση ή κατόπιν, ένα στα τρία. Οσοι φοβούνται ότι τα προσφυγάκια μπορεί να μεταδώσουν το μικρόβιο της θλίψης, αν πάνε στο σχολικό κτίριο όπου φοιτούν τα δικά τους παιδιά. Οσοι δημαγωγούν και διχάζουν, ταΐζοντας τους ακροδεξιούς γύπες. Και φυσικά όσοι ονειρεύονται τη μια ή την άλλη εκδοχή του αυστραλιανού μοντέλου. Οπως οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες, που επιθυμούν την άμεση επαναπροώθηση στην «ασφαλή» Λιβύη όσων διασώζονται στο Αιγαίο. Ή όπως ο πρόεδρος της Τσεχίας, που προτιμά τον εγκλωβισμό των προσφύγων σε ακατοίκητα νησιά της Ελλάδας ή στην αφρικανική έρημο.

Σύρματα στα σύνορα. Ή μήπως σύρματα στα μυαλά μας;


25/11/2016

http://www.kathimerini.gr/885206/opinion/epikairothta/politikh/syrmata-sta-livadia